Czerwiec 2020 – raport z biblioteczki

Miesiąc bez szaleństw, ale i bez wyrzeczeń. Wydawnictwa komiksowe wyraźnie zwolniły odkąd mamy epidemię, książkowe od dawna mizerniutko, a starocie z Allegro i OLX, które chciałem mieć, w większości już mam. Więc w czerwcu przybyło tylko szesnaście, w tym dziewięć komiksów i siedem książek. Pomijając „starocie” z Allegro, OLX i marketowych pudeł, reszta kupiona w Smyku przy okazji promocji 2+1. O dziwo, wszystko dotarło w stanie idealnym, O dziwo, bo pakowanie mocno ryzykowne – kartony ze dwa razy większe, niż potrzeba, więc komiksy latały jak szczury w klatce.

Wykorzystałem ową promocję do uzupełnienia kilku serii Vertigo. Jak widać, zakończyłem kompletowanie Ludzi północy (tu o tomie pierwszym). Z Transmetropolitan przekroczyłem półmetek (mam trzy z pięciu).

Baśni wziąłem tomy siedemnaście i dziewiętnaście – osiemnastego nie było. Do skompletowania serii brakuje mi już tylko czterech tomików (18, 20, 21, 22). Kurde, tylko z czytaniem się zatarłem. Jak już pisałem, niemal wszystkie tomy oceniam wysoko, ale jest rodzynek, tom 13: Wielki baśniowy crossover, któremu mogę dać max 2/10. I jak ugrzązłem w tym tomie dwa lata temu, tak ruszyć nie mogę. Chyba go sobie odpuszczę i wrócę do serii od tomu 14.

Ostatnimi czasy skompletowałem kilka serii vertigowskich (poza Ludźmi północy, także Skalp i 100 naboi), więc jest pretekst, żeby wejść w nową serię. I tak przybyły mi dwa tomy Hellblazera. Dwa, bo tu jeden na wypróbowanie nie wystarczy. Scenariusze do tych tomów napisali znani, acz bardzo różni twórcy: Brian Azzarello i Garth Ennis. Hellblazer pierwszego raczej krytykowany, drugiego chwalony. Ale ja lubię Azzraello (100 naboi) i nie znoszę Ennisa (Chłopaki). I tak wziąłem obu, żeby mieć jakąś orientację. Czytam właśnie Azzraello – może jest nieco mało hellblazerowo, ale moim zdaniem, to bardzo dobry komiks.

Uzupełniłem też Drunnę i jestem na bieżąco z polskim wydaniem.

Kolejne dwa komiksy, to dzieło polskich autorów: dwie części Barda – recenzje wrzucają to do różnych odmian SF. Nie sprawdziłem w necie wymiarów, więc nieco byłem zaskoczony, że to takie wielkie kobyły. Autor scenariusza, Daniel Odija to także ceniony pisarz, w światu miłośników fantastyki pewnie mało znany, choć ma na koncie powieść Kronika umarłych, przez niektórych zaliczaną wręcz do new weird, choć opis bardziej podsuwa diagnozę: realizm magiczny. Coś mi mówi, że to kupię :D

Także w Smyku nabyłem trzy książki. Pierwsza, to polskie fantasy – chyba wieśniackie (czyli: rural fantasy). Nieznana mi autorka, nieznany mi wydawca, ale miało dobre opinie (w tym Kasi).

Druga – czeskie ujwico. Zalatuje i wsią, i realizmem magicznym, i lekko kryminałem (bohaterka przeprowadza dochodzenie co do historii swojej rodziny; to bardziej dziennikarstwo, niż praca detektywa), i powieścią obyczajową. Na chwilę nawet akcja przenosi się z Czech do Poznania. Jeszcze nie przeczytane – w trakcie czytania – więc piszę trochę na wyczucie.

Ostatnia książka ze Smyka – polecana przez Katrinę turecka fantasy. Magia kulinarna :D

I gwóźdź programu: czekałem aż Mag wyda tę książkę VanderMeera. Nie doczekałem się, straciłem nadzieję. I wyszukałem na Allegro nówkę – możliwe, że ostatnią, bo już później nie widziałem ofert sprzedaży nowego Miasta szaleńców i świętych (obecnie są dwie oferty, obie dotyczą książek używanych). Cóż, tanio nie było, ale cena do zaakceptowania.

Allegro staram się ostatnio omijać – za dużo tam cwaniaczków (zaczynam dojrzewać do zrobienia notki o paru antykwariatach sprzedających wyłącznie przez Allegro – w czerwcu znowu mi jeden podniósł ciśnienie), więc dwie kolejne książki przybyły via OLX. Zresztą na Allegro pewnie i tak bym tego nie kupił, bo tom pierwszy pojawia się sporadycznie – częściej bywa drugi (dziś akurat są oba, za 40 zł, poza tym sześć ofert z samym tomem 2). A na OLX udało mi się ustrzelić komplet za 20 zł. W stronę Duncton to druga część cyklu, który wcale nie ustępuje słynnemu Wodnikowemu wzgórzu Adamsa. Duncton to także animal fantasy – z krecikami w rolach głównych.

I na koniec coś historycznego wygrzebanego w pudle w Carrefourze. Tak się złożyło, że niedawno czytałem artykuł o Ludwiku Kalksteinie (bo to ciekawe losy rodzinne: w XVII w. etniczny Niemiec Chrystian Ludwik Kalkstein zdradził Prusy na rzecz Polski, kilkaset lat później jego potomek Ludwik Kalkstein, już etniczny Polak, zdradził Polskę na rzecz III Rzeszy). A w książce Molendy jest rozdział o Blance Kaczorowskiej – żonie i współpracowniczce Kalksteina. To wziąłem z ciekawości, choć z należytą dozą obrzydzenia (wszak to wydanie Bellony, producenta wyrobów książkopodobnych).

Zanosi się, że lipiec będzie wyjątkowo obfity, bo już kupiłem dziesięć pozycji (niezła średnia – pierwszy lipca, dziesięć książek). A to za sprawą wydawnictwa Mag i jego promocji (obowiązuje do czwartego lipca, jakby co, to służę kodem promocyjnym – minus 10% na Artefakty, Expanse i Sandersona: CL406). Ale okazało się, że niektóre pozycje Maga, w tym jeden z Artefaktów (mimo kodu!) są znacznie tańsze w Świecie Książki. To w Magu kupiłem pięć, w ŚK – cztery. I na tych czterech pozycjach jestem do przodu piętnaście zł. Coś takie mało promocyjne ostatnio te magowe promocje.

Sezrobiłem facebooka, można sepolubiać:

Seczytam na fejsie.

Seczytam na twitterze.