Ian McDonald, Luna: Nów

Książka reklamowana jako księżycowa czy też kosmiczna Gra o tron. Słusznie? W jakimś stopniu, tak.

Ludzkość skolonizowała Księżyc. Nie ot tak sobie, lecz dla surowców. Najważniejszym z nich jest Hel 3. Zacytuję Wikipedię:

Hipotetycznie izotop 3He może zostać wykorzystany w kontrolowanej reakcji termojądrowej z deuterem do uzyskiwania energii bez powstawania niepożądanych odpadów promieniotwórczych. Na Ziemi 3He występuje jedynie śladowo, natomiast znaczne ilości tego izotopu występować mogą w gruncie księżycowym, w związku z czym rozważane są projekty jego wydobycia i transportu z Księżyca na Ziemię.

Energia na Ziemi produkowana jest niemal wyłącznie z Helu 3, a dzięki temu „Księżycowi” są monopolistami. Na Lunie rosną fortuny. Największe należą do pięciu rodów zwanych Smokami: Sunów z Chin, Mackenziech z Australii, Woroncowów z Rosji, Asamoah z Ghany i Cortów z Brazylii. Podobnie jak Martin, McDonald ukazuje nam wydarzenia z perspektywy kilku bohaterów – większość z nich to członkowie rodu Cortów, ale mamy też relację z punktu widzenia Mariny Calzaghe, która dopiero co przybyła z Ziemi.

Obok wielkich fortun, jest wielka bieda. A na Księżycu wszystko kosztuje, łącznie z tlenem i wodą. Większość tych, którym powinęła się noga, nie może jednak wrócić na Ziemię – księżycowa grawitacja, sześciokrotnie mniejsza od ziemskiej, wywołuje zmiany w organizmie. Wystarczą dwa lata na Lunie, by stracić bezpowrotnie możliwość powrotu na Ziemię. Nie jest to chyba zgodne z wynikami badań naukowych, ale potrzebne było McDonaldowi, żeby wywołać wrażenie uwięzienia – tak, wszyscy, nie tylko biedota, ale i Mackenzi czy Cortowie są więźniami Luny.

Niska grawitacja sprawia też, że kolejne pokolenia coraz bardziej różnią się od Ziemian. Drugie pokolenie przewyższa pierwsze wzrostem, jeszcze wyżsi są przedstawiciele trzeciego pokolenia. Inne mięśnie się rozwijają. Księżycowi są też znacznie słabsi fizycznie.

Luna przypomina nieco Dziki Zachód z okresu kolonizowania go przez USA czy Alaskę z okresu gorączki złota. Wyścigi po działki helonośne, system prawny oparty na ugodach i pojedynkach...

Gra Smoków zaczyna się od próby zamachu na życie Rafaela Corty...

Świetna książka, zmuszająca do refleksji. O np. – jeśli ludzkość zacznie kolonizować kosmos, to czy nadal będzie to ludzkość? Czy może raczej podzielimy się na odrębne gatunki, a różne warunki panujące w poszczególnych miejscach bytowania Homo sprawią, że wystąpi bariera reprodukcyjna i to szybko – w ciągu kilku pokoleń? I jak będą się układać stosunki między różnymi nowymi gatunkami Homo? Czy kolonizacja kosmosu jest potrzebna tylko dla surowców, czy może też by dać zajęcie temu typowi ludzi, który przez wieki nakręcał rozwój, a teraz nie bardzo ma co robić: awanturnikom, odkrywcom, ludziom owładniętym chciwością – takim jak ci, którzy jechali na Alaskę wypłukiwać złoto?

Od kilku dni w księgarniach dostępny jest drugi tom: Luna: Wilcza pełnia.

OCENA: 9/10

I. McDonald, Luna: Nów, tłum. W. M. Próchniewicz,  wydawnictwo Mag, seria: Uczta Wyobraźni, Warszawa 2016, str. 362.

Sezrobiłem facebooka, można sepolubiać:

Seczytam na fejsie.