Widmak, Zaklinac, The Witcher (6)

Taaa, zrobiłem przegląd okładek z Rosji, kończąc zapowiedzią „reszty świata”. Miało być za chwilę, a strzeliło siedem miesięcy... Już myślałem, że będę musiał teraz uzupełnić Rosję, ale nie, o dziwo ostatnio nic nowego wiedźmińskiego tam się nie ukazało (czyżby Pą Ądżej nałożył na Rosję sankcję? Eee, przepuszczam, że nie sądzę).

W greckiej księgarni

W ostatnim czasie Wiedźmin doczekał się przekładów na cztery kolejne języki: grecki, słoweński, hebrajski i tajski. Plus na wietnamski, ale to najprawdopodobniej wydanie pirackie.

To jedziemy z koksem, ale najpierw uwaga – obecnie tłucze się Wiedźmina na świecie bez opamiętania, więc przegląd nie pretenduje do pełnego katalogu wydań, szczególnie pominąłem, te wydania, w których powielane są okładki brytyjskie/amerykańskie, niemieckie czy hiszpańskie.

I druga uwaga, jeśli nie zaznaczyłem, że jest inaczej, to okładki idą w kolejności:

Ostatnie życzenie.
Miecz przeznaczenia.
Krew elfów.
Czas pogardy.
Chrzest ognia.
Wieża Jaskółki.
Pani jeziora.
Sezon burz.

ANGLOJĘZYCZNE:

Zaczniemy od Ameryki. A właściwie to od USA i Wielkiej Brytanii (tak, wiem, że Wielka Brytania to nie Ameryka, ale często te same edycje idą na USA i Wielką Brytanię). Takie wydanie anglojęzyczne jest dostępne w tej chwili:

I grzbiety:

A takie właśnie zaczyna być dostępne – wydawca podaje, że premiera 5 lipca. Bardzo fajne okładki.

I wydanie, które ma się ukazać w USA w 2022 roku – konkretnie, to Ostatnie życzenie chyba już jest dostępne, a potem mają wychodzić po dwie powieści we wrześniu, październiku i listopadzie, a całość zwieńczy Miecz przeznaczenia w grudniu. W Wielkiej Brytanii ma się to ukazać w przyszłym roku. Ciekawie wydawca reklamuje – jako najlepiej sprzedający się cykl.

Okładki mają przygotować różni artyści. na razie wydawca pochwalił się czterema:

Ostatnie życzenie i Miecz przeznaczenia, autorka okładek: Martina Fačková

Krew elfów (okładka Richarda Andersona) i Czas pogardy (Magali Villeneuve)

I jeszcze Ostatnie życzenie: przód, tył grzbiet:

Z anglojęzycznych znalazłem jeszcze takie coś – netfliksowe wydanie Ostatniego życzenia (sporo takich netfliksowskich teraz wychodzi na całym świecie):

PORTUGALSKOJĘZYCZNE:

Wydanie brazylijskie. Taka ciekawostka: na brazylijski portugalski (nieco się różni od portugalskiego portugalskiego :D) Sapkowskiego tłumaczy Polka: Olga Bagińska-Shinzato. To brazylianistka kształcona na Uniwersytecie Warszawskim i w samej Brazylii – dla Brazylijczyków przekłada również Olgę Tokarczuk.

Najnowsze wydanie brazylijskie – grafiki ascetyczne, ale sympatyczne.

Do tego był box w trzech wersjach, dwie udało mi się znaleźć. Wersja 1:

Z drugiej strony:

Wersja 2:

I ofertę uzupełnia omnibus w ebooku:

Wydanie z Portugalii. To jest ciekawe, bo pierwsze cztery tomy poszły z grafikami, jakie można obejrzeć na wielu wydaniach na całym świecie (to chyba grafiki hiszpańskie). Piąty tom jest taki „przejściowy”, pośredni, a od szóstego idą już grafiki chyba zrobione specjalnie do tego wydania, ale różniące się estetyką od tych pierwszych – są bardzo komiksowe, a przy Sezonie burz to ta komiksowość aż wali po oczach.

Druga ciekawostka, dzielenie powieści na woluminy, żeby lepiej wydoić czytelnika, to nie jest wyłącznie polska specjalność. W tym wydaniu podzielono Panią jeziora (słusznie, jak klient kupił sześć poprzednich części, to będzie klął, ale siódmą też kupi). Więc wyjątkowo obok Pani jeziora jest druga Pani jeziora, natomiast Sezon burz piętro niżej:

HISZPAŃSKOJĘZYCZNE:

To bardzo ładne wydanie jest chyba z Argentyny. Dziewięć części, bo jako ostatnia jest Droga, z której się nie wraca (zbiór opowiadań Sapka, zawierający m.in. tytułowe opowiadanie o rodzicach Geralta oraz alternatywne zakończenie sagi wiedźmińskiej)

To starsze wydanie, chyba z Hiszpanii. Pani jeziora znowu podzielona na dwa woluminy. To wydanie bez Sezonu burz, ostatni tom, to Droga, z której się nie wraca:

A tu jeszcze dwie pozycje, które widziałem i na stronach hiszpańskich, i argentyńskich, więc nie wiem, któremu państwu je przypisać. Pierwsze to znowu netfliksowskie Ostatnie życzenie, a druga Droga, z której się nie wraca:

I w charakterze ciekawostki, od tego samego wydawcy, dwa razy Żmija. Tak, tak, wydali to i to dwukrotnie (błądzić jest rzeczą ludzką, ale trwanie w błędzie, to głupota):

W ubiegłym roku miało się ukazać w Hiszpanii wydanie w omnibusach – cztery woluminy, każdy zbierający dwie książki o Wiedźminie + esej tłumacza (którym jest José María Faraldo Jarillo). Niestety, wydawca poinformował w listopadzie na Twitterze:

Jest wróg, któremu nawet Geralt nie da rady: Brak papieru. Z przykrością informujemy, że ze względu na problemy z dostawą papieru, ilustrowane wydanie Sagi Geralt z Rivii nie ukaże się w te Święta Bożego Narodzenia. Kontynuujemy prace, aby było to jak najszybciej w 2022 roku.

Na razie wciąż wisi w zapowiedziach. Ma to być obficie ilustrowane (na facebooku wydawcy była mowa o sześćdziesięciu dwóch ilustracjach całostronicowych lub dwustronicowych. Autorem ilustracji jest Alejandro Colucci, nie pokażę Wam okładek, bo jeszcze ich nie ma w necie, ale na facebooku  Colucciego znalazłem parę ilustracji:

AZJA

Cóż, dalej Wiedźmina nie mają Arabowie, acz pirackie da się znaleźć – o tu piracki ebook z Ostatnim życzeniem (tylko tym opowiadaniem, nie całym zbiorem) po arabsku.

Za to mają Wiedźmina Żydzi – pierwszy tom wyszedł w Izraelu po hebrajsku:

W jednej z poprzednich notek pokazywałem Wam trzy wydania irańskie. Dwa z nich już są dokończone, trzecie chyba zostało porzucone. Wydanie pstrokate:

I box, który nie do końca wiem, któremu z wydań należy przypisać, temu powyżej, czy temu poniżej.

Tu drugie wydanie irańskie:

A tu chyba początek kolejnego wydania po persku:

W Japonii jest już niemal całość Wiedźmina, brak tylko Sezonu burz:

Ładne wydanie z Tajlandii (to chyba niemieckie grafiki, w każdym razie na pewno są też na wydaniu niemieckim) – Tajowie na razie mogą w swoim języku przeczytać pięć części, ale pewnie szybko dostaną całość. Zdaje się, że Wiedźmin jest tam dość popularny, a i wydawca nieźle reklamuje książki. Tu reklama Chrztu ognia:

A tu okładki:

Wiedźmin został przełożony także na język wietnamski, ale znalazłem jedynie ebooka i audiobooka, omnibus zawierający siedem tomów sagi (bez Sezonu burz). Nie dam sobie ręki uciąć, że to wydanie legalne, a raczej obstawiam, że pirat, bo można ściągnąć za darmo (sam ściągnąłem pdf-a – 2657 stron – ale jest też mobi, epub i azw3 + mp3). Cóż, w Wietnamie popularne są gry, popularny jest serial Netfliksa, jest sporo Wietnamczyków znających polski, to skoro nikt im nie chciał wydać oficjalnie, wzięli sprawy w swoje ręce:

I fragment Wiedźmina po wietnamsku:

EUROPA

Zacznę od Niemiec, bo to te same okładki, co w Tajlandii, więc nie będę dawał całego wydania niemieckiego, a jedynie te części, których Tajowie jeszcze nie mają – Wieża Jaskółki, Pani jeziora, Sezon burz, Droga, z której się nie wraca oraz Szpony i kły (antologia pokonkursowa innych autorów):

A tak prezentują się grzbiety:

To wydanie uzupełnia ebookowy omnibus:

Fajnie, bo spójnie z Wiedźminem, Niemcy wydają Trylogię husycką:

Włochy. Całkiem fajne grafiki:

Kolejny kraj z Wiedźminem – w Grecji wyszło na razie pięć części, z okładkami, które już połowa świata widziała na „swoich” Wiedźminach:

Dawno temu pokazywałem Wam pierwsze wydanie bułgarskie. Potem ukazały się jeszcze dwa, w 2016 i 2022 roku. Przy czym okładki mają dość podobne – o tu porównanie Ostatniego życzenia z 2016 i 2022:

Możliwe wiec jest, że zrobiłem poniżej mikst okładek z obu wydań (na samym końcu są dwa wydania Sezonu burz):

Serbia:

Serbowie – i nie tylko Serbowie, bo widziałem to w wielu językach (oczywiście nie po polsku, bo my mamy SuperNową) – mają Wiedźmińską Encyklopedię. Tu okładka:

A tu dwa hasła, żeby była orientacja co to jest:

Chorwacja. I znowu ten standard, który już wyżej się przewijał:

W Słowenii z kolei poszli w okładki znane z aktualnego wydania anglojęzycznego. Słoweńcy dopiero zaczynają poznawać Wiedźmina, Ostatnie życzenie wyszło tam w maju:

Rumunia. Edycja z okładkami, które widziałem też na wydaniach holenderskim i francuskim (a także izraelskim, z tym że tam są lustrzane odbitki):

Przy czym Francuzi wydali to na dwa sposoby – raz, tak jak Rumuni, dwa, w omnibusikach zbierających po dwa tomu cyklu. To tu te omnibusiki (Pani jeziora z Sezonem burz):

A jak już jesteśmy przy Francji, to z ciekawych rzeczy wyszedł tam tom trzeci (tym razem Ostatnie życzenie) tego bogato ilustrowanego wydania, którego dwie pierwsze części prezentowałem przy okazji Rosji (wyszło to w wielu krajach, naturalnie, po polsku nie, bo SuperNowa itd.). Okładka:

I parę grafik ze środka:

Węgrzy dokończyli to „mieszane” wydanie, gdzie część grafik wzięli z polskiego wydania czerwonego, a część sami dorobili (mamy więc lekką dwoistość, a na dodatek Pani jeziora wygląda jakby z jeszcze innej bajki):

Te oryginalne węgierskie grafiki są większe, niż na okładkach – są kwadratowe, więc były przycinane. Tui jedna z tych grafik w całości:

I drugie wydanie węgierskie (jak patrzę na Ostatnie życzenie, to mam wrażenie, że coś komuś bardzo nie wyszło):

I jeszcze dwie części węgierskiego wydania netfliksowskiego (Ostatnie życzenie + Krew elfów):

Słowacja. I bardzo podoba mi się to wydanie:

Kraje bałtyckie. Litewskie najnowsze wydanie ma te standardowe grafiki widoczne wyżej na okładkach z Chorwacji. Ale znalazłem ciekawostkę – na Litwie swego czasu ukazał się debiutancki tomik opowiadań Sapkowskiego, u nas wydany pt. Wiedźmin w wydawnictwie Reporter:

Wydanie estońskie, na razie cztery tomy. Jakoś tak okładka Krwi elfów nie pasuje mi do trzech pozostałych...

Łotysze powoli, ale konsekwentnie w tych samych mrocznych klimatach:

W Finlandii są już dwa pełne wydania Wiedźmina plus Ostatnie życzenie netfliksowskie. Okładki niezbyt oryginalne – w pierwszym na wszystkich książkach ta sama grafika, tylko kolory się zmieniały, drugie znane z wielu krajów. Więc tylko trzy razy Ostatnie życzenie po fińsku:

Ukraińcy mają już całego Wiedźmina:

W Europie Wiedźmina nie przełożono tylko na sześć języków państwowych (nie licząc mikropaństw):

1. Białoruski. Wiadomo, białoruski tylko formalnie jest językiem państwowym na Białorusi, bo de facto Łukaszenka go zwalcza i promuje rosyjski. Toteż większość Białorusinów na co dzień mówi po rosyjsku. Białoruskim w domu posługuje się 2,4 miliona Białorusinów, a rosyjskim 6,7 miliona. A teraz coś zdumiewającego: w domu po białorusku częściej mówią białoruscy Polacy, niż rdzenni Białorusini. Jakiś czas temu rozmawiałem zresztą ze znajomym młodym Białorusinem. Szło to tak:

Ja: Timof, a ty mówisz w ogóle po białorusku?

On: Nie. Po białorusku mówią tylko patrioci, a patriotów u nas mało.

Cóż, takie są białoruskie realia – Białorusini to chyba naród, który nie zdążył się do końca ukształtować. Dać im pracę i płacę, to będą Rosjanami, albo Polakami...

2. Macedoński – to de facto dialekt bułgarskiego, a popularny tam też jest serbsko-chorwacki. Więc kto miał Wiedźmina przeczytać, ten przeczytał.

3. Mołdawski – język mołdawski to w rzeczywistości język rumuński, a starsze pokolenie powszechnie mówi i czyta po rosyjsku. Więc sytuacja jak wyżej.

4. Albański.

5. Islandzki.

6. Norweski. Norweski to właściwie dwa języki, przy czym bokmal (w formie pisemnej preferowany przez dziewięćdziesiąt procent Norwegów) oparty jest na duńskim.

Sezrobiłem facebooka, można sepolubiać:

Seczytam na fejsie.

Seczytam na Instagramie