Maj 2022 – raport z biblioteczki

Horrorowo i starociowo – tak można podsumować maj w biblioteczce. Przybyło trzydzieści dziewięć – dwie książki naukowe/popularnonaukowe, dwie powieści historyczne, dwadzieścia cztery z fantastyki, na dokładkę jedenaście komiksów (4 x Japonia, 3 x USA, 1 x Europa, 3 x czasopisma komiksowe).

Można by rzec, że znowu popłynąłem, ale po pierwsze, przyszło wreszcie zamówienie z Maga (po ponad miesiącu), po drugie dwanaście pozycji mam za free. Ot, dostałem info z biblioteki, że znowu będą ubytkować książki – i to w znacznej mierze fantastykę. To jak nie jechać, jak jechać. Przywlokłem do domu: jedną pozycję popularnonaukową, jedną powieść historyczną, dwie z serii Kameleon wydawnictwa Zysk i S-ka (to może być fantastyka, ale nie musi), reszta to fantastyka.

Naukowo – o perspektywach w badaniach archeologicznych nad średniowieczem. I popularnonaukowo – Mitologia ludów Syberii ze znanej czarnej serii. To właśnie z biblioteki. Było więcej z tej serii, jednak – niestety – to była seria fajna merytorycznie, ale fatalna technologicznie; te książeczki mogły chyba się rozwalić same z siebie, nie trzeba czytać. Akurat Syberia jest dość cienka, a pewnie i zainteresowaniem się nie cieszyła, i chyba to ją uratowało.

Dwie powieści historyczne. Rudego Orma jakiś czas temu omawiałem, parę razy przeczytany, a nie miałem swojego. Był ubytkowany w bibliotece, to mam.

Z kolei Królikowskiego Szable nie rdzewiały miałem na liście rezerwowej (jak się trafi na dopchnięcie paczki, to wezmę) – akurat na Allegro trafiłem na sprzedawcę, który miał względnie tanio cztery pozycje z listy podstawowej (mus kupić), musiałem dopchnąć paczuszkę do 40 zł, żeby mieć darmową przesyłkę, a akurat Szable były za 4,99 zł (co pozwoliło mi osiągnąć kwotę 41,65 zł). Oglądnie mówiąc, książka nie jest w super stanie.

To teraz horrorowate. Dwie pozycje z prastarej serii Fantastyka i Groza Wydawnictwa Literackiego. Były na mojej liście „mus kupić”, więc skoro obie miał jeden sprzedawca... Przy czym nie wiem czy horrorowate w tym przypadku nie jest lekkim nadużyciem, bo francuska Rusałka Marcela Aymé to chyba bliżej rural fantasy, z kolei argentyński Wynalazek Morela Adolfo Bioy Casaresa – przyjaciela i współpracownika słynnego Jorge Luísa Borgesa – zalatuje SF. Przy czym Wynalazek Morela znalazł się na mojej liście z dwóch powodów: pierwszym jest Casares, a drugim autor ilustracji – wiecie, że lubię jego twórczość – Jerzy Skarżyński.

Restart magowej serii horrorów. Zdaje się, że Biblioteka na Górze Opiec Scotta Hawkinsa (świetna okładka) będzie tegorocznym hitem (właśnie czytam, na razie jest dobrze, a nawet bardzo dobrze). Natomiast Dni ostatnie Briana Evensona (penisowa okładka) nie wywołują mojego wielkiego zainteresowania – wiem, że w Magu nie potrafią w blurby, tym niemniej zastanawiam się czy to w ogóle jest horror, bo opis jakoś mi zalatuje sekciarskim thrillerem.

Dwie pozycje Victora LaValle – druga była dostępna tylko w księgarni Maga. Okładka Odmieńca super, a Ballady o Czarnym Tomie ani fajna, ani penisowa, ot po prostu jakaś musi być, to jakaś jest.

I zakup konieczny (choć żałuję i to bardzo, że nie kupiłem poprzedniego wydania, o niebo lepszego jakościowo): Drood Dana Simmonsa.

Wydawnictwo Vesper. Poławiacz, o którym nie mam nic do powiedzenia, ale chwalą, to kupiłem. I kolejny tom lovecraftowskich antologii.

Także z biblioteki dwie książki wydane w zyskowej serii kameleon. Gatunkowo to może być „wszystko”, ale autorzy dają nadzieję, że jednak jakaś odmiana fantastyki – Fowles to wiadomo, autor słynnego Maga (Larwa, wg opisu, to coś z pogranicza grozy i kryminału), a Valerie Martin mam zbiór opowiadań i część z nich można zaliczyć do realizmu magicznego (fragment opinii z Lubimy Czytać o Włoskiej gorączce: trochę tu romansu, trochę sensacji, zabawy z duchami).

Wracając do Maga – Reynolds, Przestrzeń Objawienia. Nie chciałem tego parszywego wydania, ale zebranie starego przez portale aukcyjne jest dość uciążliwe, więc się złamałem. Eriksona mogę sobie odpuścić – Reynoldsa nie mogę.

A obok kolejny nabytek z biblioteki. Co ciekawe, Bacigalupi to uznany pisarz, ale w naszej bibliotece najwyraźniej nie cieszy się wielkim zainteresowaniem. To do ubytkowania wytypowano egzemplarz chyba rezerwowy – nieopieczętowany, nieczytany (czyli nówka sztuka). Wyszukałem tam jeszcze jedną taką pozycję, ale do niej dojdę w swoim czasie.

Trochę dobrej, starej SF. Andersona lubię, ale raczej jako autora fantasy. Do tego mam najważniejsze jego pozycje SF w zbiorówce z Solarisu. Ale było w bibliotece, to chętnie sprawdzę.

Natomiast na cykl o Heechach Pohla poluję od jakiegoś czasu, ale część tomów jest trudno dostępna. Oczywiście, wolałbym wydanie Solarisu, ale skoro w bibliotece było starsze, z Alfy, to nie będę wybrzydzał. Alfa wydała tylko ten jeden tom z cyklu; całość to pięć powieści (w wydaniu Solarisu brakuje jednej) plus opowiadania (Solaris wydał zbiór, ale trzech opowiadań brakuje). Cykl prosi się o wznowienie w magowych Artefaktach lub rebisowych Wehikułach.

I Bułyczow. To z Allegro, z listy „mus kupić”. Tu mamy dwie nowele, a może nawet minipowieści, z cyklu Pawłysz, do którego należy świetna Przełęcz – Za przełęczą. Jedna z tych nowel jest mi właściwie zbędna – Dzikusy, które potem Bułyczow przerobił właśnie na Przełęcz. Ale są jeszcze Białe skrzydła kopciuszka. Miałem nadzieję, że kiedyś Sedeńko nam rzuci wydaniem cyklu Pawłysz w integralu (to nie jest wielki cykl: dwie powieści, pięć mikropowieść i dwa opowiadania), ale coś się nie kwapi. Ba, nawet nie wydał, a zapowiadał na 2021 rok, drugiej powieści: Ostatnia wojna (Przełęcz – Za przełęczą akurat ma w ciągłej sprzedaży, jeśli ktoś z Was nie zna, polecam; to podobne do Ciemnego Edenu Chrisa Becketta, tylko wcześniejsze i lepsze).

Na koniec fantastyki zagramanicznej, animal fantasy Kilwortha (nie wiem czy to nie dziecięce...) i staroć Haggarda z cyklu o Allanie Quatermainie (obie z biblioteki). Święty kwiat miałem swój, ale gdzieś – jak to mówią po naszemu – amba żdżarła. Co ciekawe, miałem to samo wydanie, ale z inną okładką. Otóż w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku popularne było przeokładkowywanie części nakładu. Nakłady były duże, zawsze coś tam zostało. I potem udawało nowe wydanie – zdzierano starą okładkę, dawano nową i można było klientom ciemnotę wciskać. Zazwyczaj to „drugie” wydanie szło w znacznie mniejszej ilości sztuk. W tym przypadku, pierwsza okładka miała sens, a ta jest całkowicie bez związku z powieścią.

Dotarliśmy do polskiej fantastyki. Dwa starocie (znowu oba z biblioteki). Pierwszy, czyli Wampir Reymonta, to wręcz prastaroć, kiedyś czytałem, nie zachwyciło (zresztą uważam Reymonta za autora półtorej powieści – Chłopów liczę za całą, a Ziemię obiecaną za połowę; reszta jego dorobku jest dla mnie nieistotna).

Zajdel. Firma uznana. Tyle że ja nie lubię socjologicznej SF z czasów PRL – to było szare, bure i ponure, depresyjne, nic tylko się pochlastać. Ale od jakiegoś czasu kusi mnie powrót do Zajdla, to mam jak znalazł.

I ostatnia część Bezimiennej Trylogii Zaniewskiego. Nie będę się rozpisywał, bo niedawno trochę nasmarałem o autorze i tej trylogii (o tu klik). A było na Allegro w paczce z Aymé, Casaresem, Bułyczowem... Kosztowało całe 1,99 zł! Stan idealny, jak nieczytane.

Sternberg Twardocha z biblioteki, Ta sama sytuacja, co ze Złomierzem Bacigalupiego egzemplarz chyba rezerwowy – nieopieczętowany, nieczytany (czyli nówka sztuka). A jest to książka dość poszukiwana i nietania, bo chyba Twardoch nie zgadza się na wznowienie swoich wczesnych dzieł, z czasów, kiedy był jeszcze polskim prawicowcem (m.in. publicystą Gazety Polskiej czy Frondy) – bo obecnie jest ślązakowskim lewicowcem lub liberałem; nie jest to dla mnie istotny autor, więc nie śledzę ewolucji jego poglądów (polecam list Przewodasa do Twardocha, ale uprzedzam, że jest ostro).

I dwie nowe powieści, o których na razie nic nie powiem, ale fajnie, że Rak znowu coś napisał, nawet jeśli jest to młodzieżówka.

Komiksowo. Pisałem już o zawirowaniach z wydawaniem reaktywowanego Relaksu – dwaj panowie robili to wspólnie, pokłócili się i teraz każdy wydaje swój Relax. To numery 37 od Labrum i PolishComicArt – jak widać różne loga, oba były wykorzystywane w starym Relaksie (tym z lat 1976-1981):

I jeszcze jedno czasopismo, drugi numer polskiej wersji francuskiego Metal Hurlant (tu ciut wiecej o tym kwartalniku).

I też z Francji, trzeci – ostatni tomik cudownie rysowanej Wiki (popełniłem byłem notkę o tomie 1).

Komiks amerykański – kontynuacja serii Hellblazer i Lucyfer (to już ostatni tom).

Najnowszy tomik gwiezdnowojenny:

Manga. To już 33 i 34 tom Berserka. Czyli zostało tylko siedem do wydania. A co potem? Przypomnę, że Kentarō Miura zmarł w maju ubiegłego roku. Wtedy jego asystenci twierdzili, że zostawił im instrukcje i są w stanie dokończyć Berserka. Ale w grudniu 2021 roku ukazał się w Japonii 41 tom mangi z posłowiem, w którym redakcja twierdzi, że nie wiadomo co dalej będzie z serią...

I dwie serie, które właśnie zaczyna wydawać Studio JG. O Dorohedoro coś tam naskrobałem. Ragna Crimson to chyba nie jest aż ten kaliber.

Sezrobiłem facebooka, można sepolubiać:

Seczytam na fejsie.

Seczytam na twitterze.

Seczytam na Instagramie.