Styczeń 2022 – raport z biblioteczki

Przybyło trzydzieści sześć: siedem komiksów, pięć książek naukowych, jedna powieść historyczna. Reszta to różne odmiany fantastyki – jest bardzo międzynarodowo, a fantastyka anglosaska w ilości adekwatnej do tego, co ostatnio prezentuje (a prezentuje głównie YA-ideolo). W każdym razie: Rosja x dziewięć, Ukraina x dwa, Hiszpania x dwa, Włochy x jeden, Polska x sześć, no i Anglosasi x trzy (w tym prastara ramotka oraz pozycja napisana przez Japończyka).

Książka naukowa. Studia nad początkami państwa polskiego Gerarda Labudy – wydanie trzecie (warto dodać, że każde kolejne jest obszerniejsze od poprzedniego; pierwsze, z 1946 roku było jednotomowe, drugie z 1987/1988 - dwutomowe, przy czym tom drugi to wyłącznie nowy materiał, wydanie trzecie z 2012 - trzytomowe, i znowu tom trzeci to wyłącznie materiał wcześniej publikowany w zbiorówkach i czasopismach).

Wcześniej tego nie kupiłem, bo mam wydanie z 1987/1988 roku, a większość artykułów z tomu trzeciego też gdzieś mam. Kluczowe słowo: gdzieś. Za każdym razem szukaj po biblioteczce..., a teraz będą w kupie. Oczywiście nie kupiłbym za stawki, jakie latają na Allegro (150-200 zł komplet, 70-80 zł tom), ale trafiłem akurat na wyprzedaż resztówek z wydawnictwa Templum (wydawnictwo zwinęło się już dość dawno, ale właściciel prowadził też księgarnię sredniowieczna.com – księgarnia jakiś czas temu też się zwinęła, więc wypycha co mu zostało). Za komplet położyłem 85 zł, co wydaje mi się nader umiarkowaną ceną za trzy tomy w twardej oprawie i z taką zawartością.

Podczas remontu i pakowania/rozpakowywania zorientowałem się, że gdzieś mi wcięło arcyważną książkę: Podanie o Piaście i Popielu Jacka Banaszkiewicza. Ojeju, panika – jak żyć bez tej książki :D Od razu poleciałem na Allegro. Udało mi się za rozsądną cenę kupić drugie wydanie (wcześniej miałem pierwsze) – z nową przedmową, która de facto jest naukowym artykułem.

Z książką Andrzeja Marka Wyrwy o cystersach jest ta sama sytuacja, co z trzecim tomem pozycji Labudy – to zbiór artykułów, których większość i tak mam, ale rozproszone po zbiorówkach i czasopismach. A tu dostałem całość i to dość tanio, bo w Składnicy Księgarskiej (jeśli ktoś nie kojarzy, to jedna z księgarń sprzedających końcówki nakładów, czyli tzw. tania księgarnia).

Powieść historyczna lubianej przeze mnie Hanny Malewskiej. I tak była na liście zakupowej, a tu trafiła się w Składnicy.

Fantastyka. Anglosaskiej, jak pisałem, tyle co kot napłakał. W tym zbiór prastarych (z lat czterdziestych XX wieku) opowiadań Kuttnera. Kuttner był chyba lepszym pisarzem SF, niż fantasy, ale jego twórczość fantasy – choć nie jest wybitna, nie jest bolesna w lekturze. To opinia sprzed wielu, wielu lat – sprawdziłem po datach wydania i dzieła Kuttnera czytywałem w latach 1990-1992. Kupiłem na Allegro u tego samego sprzedawcy, co niezbędną mi książkę Banaszkiewicza – za trzy zł nie dorzucić do paczuszki...

Powieść Tima Lebbona miała dość słabe recenzje, ale sprawdzę, bo lubię jego cykl Noreela. A to też nabytek ze Składnicy.

I na koniec fantastyki anglosaskiej pan skośnooki (jakby go określił prezydent Krakowa), czyli z Japonii, ale od wieków mieszkający w Wielkiej Brytanii i piszący po angielsku – chyba znany, bo nawet mu Nobla dali. Tym razem w wersji SF. Pyrlandczykowi dziwnie czyta się ten tytuł, bo po naszemu (a także w gwarach śląskich) klara to właśnie słońce (z niemieckiego Klare – jasne). To po pyrlandzku/śląsku ów tytuł brzmiałby: Klara i klara.

Obok lubiany przeze mnie Włoch – Dino Buzzati. Wzdychałem do tego zbioru od lat, ale poprzednie wydanie miało kosmiczne ceny na Allegro (w dobrym stanie pewnie ze 250 zł trzeba było położyć). Teraz wznowiło to wydawnictwo Czuły Barbarzyńca – początkowo nakład niedoszacowany, więc wymiotło błyskawicznie; pierwszy rzut wybył chyba w ciągu doby i nie zdążyłem kupić.

Napisałem wtedy do wydawcy czy będzie kolejny rzut do księgarń. Odpowiedział sam właściciel – jednak porozumienie z filozofem (nie wiem czy kształconym, czy naturszczykiem :D) wymaga cierpliwości, a czasami okazuje się niemożliwe. Na pytanie: czy będzie kolejny rzut do księgarń, pan mi odpisał, że książka wciąż jest w ich własnej księgarni. To odpisuję, że to nie jest odpowiedź na moje pytanie, ale skoro nie zrozumiał to sformułuję je przystępniej. Przystępniej nie pomogło, bo pan odpisał, że nie wie jak odpowiedzieć, bo nie wie gdzie mieszkam... Po przesłaniu mu informacji, że w Polsce są księgarnie internetowe i moje miejsce zamieszkania nie ma nic do rzeczy – pan zamilkł (wystarczy pogooglać, żeby się zorientować, że to bardzo specyficzny człek).

W każdym razie pojawił się drugi rzut, znowu wymiotło w 24 godziny (ale zdążyłem – jak się dowiedziałem na infolinii Świata Książki, brałem ostatni egzemplarz, a poza ŚK już wcale nie było). A teraz widzę, że jest rzut trzeci. Polecam, bo to fantastyka, czy w ogóle literatura, z najwyższej półki.

Fantastyka hiszpańskojęzyczna. To Rosy Montero, Hiszpanki, to SF, z kolei José Carlosa Somozy – Kubańczyka, ale mieszkającego w Hiszpanii – chyba fantasy. Somoza jest ceniony w Polsce, jednak akurat ta konkretna pozycja ma słabe recenzje. Ale jeśli nawet wtopiłem, to niewiele, bo obie książki ze Składnicy.

Obrodziło fantastyką rosyjską, bo po pierwsze w Składnicy trafiłem na nówki (znaczy, nie nowe, tylko nie śmigane) pozycje Rybakowa (Grawilot „Cesarzewicz” z 2004 roku) i Łukina (Purpurowa aura Protopartorga z 2005), które i tak miałem na liście rezerwowej (jak się tanio trafi, to kupię).

A pozostałych siedem pozycji rosyjskich to cykl Kornewa Przygranicze. Mam z nim ten problem, że bardzo podobał mi się tom pierwszy – Sopel (czytałem wyd. I, ponad dziesięć lat temu), ale drugi – Śliski to było to samo, tylko bardziej. Z recenzji wynikało, że ta przypadłość dotknęła też kolejne tomy, więc sobie odpuściłem. Ale jakoś tak same wpadły do koszyka przy okazji promocji w Świecie Książki (po szesnaście zł tom).

U nas Fabryka Słów poprzestała na pięciu tomach głównego cyklu i dwóch chyba spin offa: Przygody Jewgienija Apostoła. W Rosji wyszedł jeszcze czterotomowy podcykl napisany przez Kornewa wspólnie z niejakim Andriejem Kruzem oraz (sądząc po tytule: Lód. Kawałek południa) szósta odsłona głównej serii. Te pięć tomów nieznanych u nas wyszło w latach 2015-2017, więc zapewne Fabryka zrezygnowała z kontynuowania Przygranicza.

Ukraina. O Półsennych kartkach Jaworskiego już pisałem.

Andrij Lubka Karbid (znamienny podtytuł: Niewiarygodne tragikomiczne przygody pewnego szlachetnego człowieka i całej zgrai łajdaków, którzy szturmowali granicę wodą, niebem i lądem, aż doprowadzili bohatera do podziemnego królestwa cieni) – znowu ze Składnicy. I znowu przekład Bohdana Zadury. To political fiction. Skoro UE nie chce na razie Ukrainy przyjąć, to Ukraińcy sami wstąpią; nauczyciel z miasteczka na Zakarpaciu wymyśla tunel na Węgry i tym tunelem wszyscy Ukraińcy mają wejść do UE. Pomysł niespodziewanie podchwytują miejscowi przemytnicy. Z blurba:

Ta stosunkowo nieduża (w sensie fizycznym) książka mówi więcej o mentalności współczesnych Ukraińców niż poważne teksty publicystyczne, a na pewno mówi inaczej: w konwencji powieści łotrzykowskiej, miejscami na granicy slapstickowej komedii, miejscami ckliwego romansu, z elementami czarnego humoru. Autor pokazuje niuanse zjawisk, które tylko z oddali wydają się czarno-białe, przez co pomaga nam lepiej rozumieć współczesną ukraińską tożsamość. Czytelnicy niezainteresowani problemami Ukrainy znajdą tu po prostu lekko opowiedzianą historię z nieoczekiwanym zakończeniem.

Fantastyka polska. Do Składnicy w ogóle wstąpiłem, bo szukałem książki Magdaleny Salik – skoro jej SF wydane przez Powergraph bardzo mi się spodobało, to chciałem też jej poprzednią powieść. I była.

Dorzuciłem jeszcze Melodię Litny Jabłońskiego – nieznany mi autor, recenzje takie se.

Może nie energicznie, ale szukałem trylogię Podrzuckiego. Autor niedawno zmarł, nikt pewnie tego nie wznowi (nawet Sedeńko nie jest zainteresowany). Szkoda, bo Podrzucki pod wydanie ebookowe przygotował poprawioną, ponoć znacznie lepszą wersję – chyba zasługuje na wydanie papierowe. Ale na razie pozostaje wydanie Runy. Problem jest taki, że trudno je znaleźć: 1) w dobrym stanie, 2) całość od jednego sprzedawcy. A tu ogłosił się na Katedrze jeden z userów, że ma i chce opchnąć. Książki w dobrym stanie, tomy 2-3 wyglądają wręcz na nieczytane.

Szczur Zaniewskiego był na mojej głównej liście poszukiwawczej (jest tego na Allegro od i ciut ciut, ale nigdy mi nie pasował do paczki, a teraz miał ten sam sprzedawca co Banaszkiewicza). Szczur to coś, co można nazwać animal fantasy – autor podobno dobrze przygotował się do napisania książki z punktu widzenia tytułowego szczura. Wg recenzentów, to bardzo smutna i okrutna powieść (jednak szczurza egzystencja to nie jest bułka z masłem). Mam już tego autora postapo Cywilizacja ptaków – szukając informacji o Zaniewskim ze zdziwieniem zauważyłem, że bardziej popularny jest poza Polską, niż w ojczyźnie. Na jednej ze stron hiszpańskich znalazłem taką informację o Szczurze:

Książka napisana w 1979 roku, ale nigdy nie opublikowana w języku pochodzenia – polskim; w Europie Zachodniej była znana i osiągnęła wielki sukces dzięki tłumaczeniu na język czeski w 1990 roku.

Rzeczywiście pierwsze polskie wydanie to dopiero rok 1995 (widocznie autor z hiszpańskiej strony nie zaktualizował informacji). Z tego wynika, że na Zachodzie tłumaczono chyba nie bezpośrednio z polskiego, tylko z czeskiego. Nie mam zielonego pojęcia czemu u nas Szczur czekał na wydanie aż szesnaście lat, a wcześniej dostał go praktycznie cały Zachód (Dania, Finlandia, Francja, Hiszpania, Holandia, Niemcy, USA, Wielka Brytania, Włochy) + Czechy i Rosja. Do 2008 roku powieść był przełożona na ponad trzydzieści języków (informacja ze strony Związku Literatów Polskich)!

Taka ciekawostka, w Rosji znane jest coś takiego (podobno to decyzja samego autora), jak trylogia Strach vel Bezimienna Trylogia Zaniewskiego (Szczur; Cywilizacja ptaków i Cień szczurołapa). Oczywiście, jak to w Rosji, obok wydań samodzielnych, jest też wydanie w omnibusie (622 strony). Opinia o tejże trylogii, a raczej jej autorze ze znanej rosyjskiej strony livelib.ru:

Dziś Andrzej Zaniewski jest jednym z najmodniejszych prozaików w Europie Zachodniej. Stawiany jest na równi z F. Kafką, J. Joyce'em, A. Camusem.

No kurde, a my go mało co znamy (wśród fanów fantastyki praktycznie jest nieznany).

Komiksy. Metal Hurlant to polskie wydanie znanego francuskiego czasopisma komiksowego. Jego pierwsza wersja – z lat 1974-1987 miała wielki wpływ na rozwój gatunku, podobnie zreszta jak mutacje amerykańska (Heavy Metal – ukazuje się od 1977 roku) i niemiecka (Schwermetall – wychodziła w latach 1980-1999). Teraz, od 2021 roku, Francuzi mają trzecią wersję Metal Hurlant (druga wychodziła w latach 2002-2006). Wydawnictwo Labrum wpadło na pomysł wydawania tego po polsku. Tak szczerze, to pierwszy numer dupy nie urywa. Ale kupię drugi, bo pierwszy jest współczesny, a drugi ma być Vintage, czyli ze starymi komiksami z pierwszej serii MH (i tak ma to wychodzić na zmianę, czyli w ciągu roku wyjdą dwa numery współczesne i dwa Vintage).

I drugie czasopismo od Labrum, Relax. To już piąty numer odnowionego pisma (a ogólnie 36). Ciekawe co będzie dalej, bo mamy zadymę: wcześniej Labrum (Marcin Lechna) wydawało Relax we współpracy z innym wydawnictwem – PolishComicArt (Krzysztof Garula). Panowie się pożarli i teraz każdy chce wydawać swój Relax; nr 36 wydał Lechna, a Garula zapowiada nr 37 na 8 marca. Tytuł ma zarejestrowany Lechna (w Polsce, żeby wydawać czasopismo, trzeba sądownie zarejestrować tytuł, wydawanie bez rejestracji to sprawa dla prokuratury), więc słabo widzę inicjatywę Garuli. Ale coś się dzieje, jest wesoło, panowie będą się prześcigać i wymyślać cuda, żeby to ich Relax był tym bardziej wypasionym – jestem za. Na razie Lechna lepiej wygląda, jeśli chodzi o twórców zagranicznych, Garula ma opanowany rynek krajowy. Kurcze, a może by tak pojedynek w pato-MMA (to chyba się zwie Fame MMA) :D

Uzupełniłem Uniwersum Sandmana o drugie tomy Śnienia i Lucyfera:

A także drugi Ksiąg magii i pierwszy Hellblazera:

I kupiłem jeszcze jednego Hellblazera z Black Label (imprintu DC, który zastapił Vertigo):

Sezrobiłem facebooka, można sepolubiać:

Seczytam na fejsie.

Seczytam na Instagramie.