Widmak, Zaklinac, The Witcher (1)

Zanim przejdę do meritum, krótkie wyjaśnienie: nie grałem w Wiedźmina, stąd też nie do końca wiem, które okładki są inspirowane grą (na pewno te obok z wydania amerykańskiego).

Niedawno Andrzej Sapkowski otrzymał honorową nagrodę WFA za całokształt twórczości. Z tej okazji Gildia przedstawiła wybrane okładki książek z cyklu Wiedźmin z całego świata. Przyznam, że nie do końca podoba mi się wybór redakcji Gildii. Dlaczego? Bo zaprezentowali te najbardziej standardowe, a na dodatek – przynajmniej w dwóch przypadkach – wybór jest mocno tendencyjny (chodzi o okładki rosyjskie i litewskie).

Jak wygląda wiedźmini standard, a właściwie dwa standardy. Pierwszy to okładki z symbolami – skrzyżowane ostrza, wiedźmiński wisior. Przyznam, że te najmniej przypadły mi do gustu. Standard, jak to standard, może być wykonany lepiej lub gorzej. Gorzej jest na okładkach bułgarskich, które różnią się jedynie kolorem tła:

Kolejno: Miecz przeznaczenia, Ostatnie życzenie, Krew elfów i Wieża Jaskółki

Drugi standard to zwykłe powielanie okładek brytyjskich – te same były na wydaniach: hiszpańskim, włoskim, portugalskim, szwedzkim, częściowo także bośniackim (część miała oryginalne). Jeszcze słowo o wydaniu bośniackim – redakcja Gildii oznaczyła je jako serbskie. Tyle że w Serbii nie posługują się alfabetem łacińskim! Język serbsko-chorwacki, mający kilka wariantów, jest zapisywany albo cyrylicą (Serbia, Czarnogóra), albo łacinicą (Chorwacja), albo na oba sposoby (Bośnia i Hercegowina). To wydanie, które Gildia oznaczyła jako serbskie, znalazłem na stronie wydawnictwa z Bośni i Hercegowiny. Wydania serbskiego nie znalazłem wcale.

Drugi standard:

Czas pogardy (Bośnia), Wieża Jaskółki (Bośnia), Miecz przeznaczenia (Szwecja)

W Czechach cykl miał kilka wydań (naliczyłem bodaj pięć – o ile odróżniam wydania czeskie od słowackich :D). Gildia dała te najbardziej standardowe okładki, ale faktem jest, że nasi południowi sąsiedzi nie mają się czym pochwalić. Jak nie standard, to ilustracje wzorowane na polskich. Tu wydanie z końca lat dziewięćdziesiątych:

Czas pogardy, Chrzest ognia, Wieża Jaskółki

Skoro już przy Czechach - wiecie co to są Magické střípky? To czeski tytuł książki Sapka, Świat króla Artura. Maladie :D

Litewskie wydanie autorzy z Gildii nazwali „potworkiem”. Pewnie, jak się weźmie najgorsze okładki ze starego wydania (opowiadań), to jest potworek. Ale pięcioksiąg ma już przyzwoite ilustracje. To takie trochę skrzyżowanie ilustracji znanych z gry Dungeons & Dragons i amerykańskich komiksów (zwłaszcza Wieża Jaskółki przypomina mi, którąś z okładek marvelowskiej Elektry).

Również jeśli chodzi o wydanie hiszpańskie Gildia się nie wysiliła, a można znaleźć znacznie ciekawsze od standardu nr 2:

Miecz przeznaczenia, Krew elfów, Sezon burz

Bardzo spodobały mi się okładki brazylijskie (te chyba są inspirowane grą, a konkretnie trzecią częścią: Dziki gon). Jak już kiedyś pisałem, lubię takie oszczędne gospodarowanie kolorem.

Niezłe są też okładki rumuńskie – zwłaszcza Miecz przeznaczenia, mroczna, choć postać może kojarzyć się bardziej z katem, niż wiedźminem. Obok: Ostatnie życzenie, Miecz przeznaczenia.

Zupełnie przyzwoite jest wydanie ukraińskie (na dole, kolejno: Ostatnie życzenie, Miecz przeznaczenia, Krew elfów, Czas pogardy).

I na dziś wystarczy :)
O okładkach Wiedźmina wyszedł mi prawdziwy cyklon :D
Tu część druga.
a tu część trzecia.
część czwarta
i jeszcze:
Nowy Wiedźmin po polsku, krzakiem pisany i ukraiński

Sezrobiłem facebooka, można sepolubiać:

Seczytam na fejsie.

Seczytam na Instagramie