Komudagate, czyli gównoburza w szklance wody

Zanim przejdę do meritum – obrazkowo: jak kłamią lewoskrętni w tej sprawie. Tak napisał Komuda wg Grzegorza Ćwielucha (swoją drogą: kuriozalny felieton*) z portalu ZAGRANO.pl:

A tak napisał Komuda w rzeczywistości (rzadko podaje płeć, najczęściej używa określeń: dzieci, dziatki) – opis uwolnionych dzieci:

Czyli Ćwieluch wymyślił tezy niby napisane przez Komudę, oburzył się i wyprodukował cały akapit o komudowej podłości... Ręce opadają. Nie wiem czy Ćwieluch kłamie z premedytacją, czy jest funkcjonalnym analfabetą i nie zrozumiał co czyta... O ile czytał – bo jest też opcja, że cały pogląd na sprawę wyrobił sobie za pośrednictwem „streszczenia” Piotra Tarczyńskiego (męża pisarza Jacka Dehnela), bo większość tez w obu wypowiedziach się pokrywa. Ale tego kłamstwa – że niby Komuda powiela stereotyp, że pedofile gwałcą tylko chłopców – akurat u Tarczyńskiego nie ma.

Krótko moja ocena sytuacji po przeczytaniu Daliana: dyżurna oburzaczka nakręciła gównoburzę w szklance wody. Oburzaczka to Karolina Fedyk, mało znana autorka bodajże jednej książki fantasy, która po przeczytaniu opowiadania Komudy poleciała na Twittera kablować amerykańskim autorom, jakaż to potworna homofobia panuje w Nowej Fantastyce. Oczywiście nawoływała przy tym (może w sposób zawoalowany, ale czytelny) do bojkotu czasopisma.

Nowa Fantastyka – w opinii tej pani – opublikowała opowiadanie, w którym geje porywają dzieci dla pedofili. Homofobia na tym się nie kończy – tak Fedyk szczuła na NF – historia zawiera każdy nikczemny stereotyp, jaki możesz sobie wyobrazić. Zakończyła swój występ informacją, że publikuje to po angielsku, bo może któryś z pisarzy sprzedał swoje opowiadanie NF, więc warto, żeby wiedział co to za pismo.

Niestety, podziałało – bojkot Nowej Fantastyki ogłosił m.in. Jeff VanderMeer. Uwierzyli pani Fedyk, bo na hasło „homofobia” należy się oburzyć, dać odpór, broń Boże nie myśleć, nie weryfikować (myślenie i weryfikacja są najwyraźniej homofobiczne). Oczywiście w ślad za Fedyk podłapali temat inni lewicowi hunwejbini. I Nowa Fantastyka klękła, posypali głowy popiołem. Nie ma się co dziwić, na polskich i rosyjskich autorach daleko nie zajadą. To jest przykład nowej, lewicowej cenzury wymuszanej szantażami. Rozumiem decyzję NF, choć szkoda, że takie wyjście obrali – trzeba było po prostu wytoczyć Fedykowej proces o zniesławienie. A tak to całe lewackie towarzystwo dyżurnych oburzaczy dostało wiatru w żagle.

Gównoburzę rozpętała i... zwiała

Do rzeczy. Przeczytałem opowiadanie z Nowej Fantastyki i drugie zamieszczone na jednej ze stron internetowych (wskazywane jako dowód, że Dalian to recydywa homofobicznych zachowań Komudy). Najpierw o świecie – na ile go ogarniam po tych dwóch opowiadaniach, bo Komuda wydał już dwie książki (zbiór opowiadań Jaksa i powieść Jaksa. Bies idzie za mną) z akcją w tym samym uniwersum.

Świat powieści stylizowany jest na wczesne średniowiecze. To taka pseudosłowiańszczyzna, bo Komuda wiele zmienia, wtrąca elementy z innych kultur. Przykładowo: najważniejsi bogowie bardziej mi trącą chrześcijaństwem, niż słowiańskim pogaństwem: Praojciec – Bóg Ojciec i jego syn Jessa – Jezus.

Ogólnie mamy tu oczywisty pastisz (nie satyrę, bo humoru tam co kot napłakał) naszej rzeczywistości. Pastisz, czyli przerysowanie. I to warto mieć na uwadze przy ocenie opowiadań. Przy czym przerysowanie poszło w kierunku grimdark fantasy – świat w stu procentach, a i bohaterów w ten podgatunek dałoby się wcisnąć. Przypomnę czym jest grimdark: to fantastyka szczególnie dystopijna, amoralna i pełna przemocy.

Fabuła – streszczę Daliana, bo to nie recenzja, a polemika z niektórymi opiniami. Bez streszczenia nie bardzo można polemizować.

Mamy krainę Wielką Lendię (już tu widzę szyderę z turbolechitów i ich Wielkiej Lechii) – klerykalną, homofobiczną, której mieszkańcy brzydzą się edukacją, żyją w brudzie i smrodzie. Gdzieś tam jest państwo Taurydyka – jak w Wielkiej Lendii Komuda przerysowuje Polskę, a może jedynie naszych prawicowców, tak w Taurydyce – Zachód/lewicę (choć nie tylko, jak jeszcze zobaczymy).

I w tejże Lendii nieszczęśliwie żyje para homoseksualistów – Dalian i Getko. Nie jest to pewnie fajne życie, bo lendiańskie homofoby bywają dokuczliwe. Niektórzy są w stanie strawić, że gej z gejem pod własnym dachem, ale z przestrzeni publicznej won. Inni jednakowoż chcieliby takowych gejów przymusowo leczyć (takie leczenie mamy wykpione w drugim opowiadaniu: Mowa nienawiści pokutnika Duki). Nic dziwnego, że Dalian i Getko chcą z lendiańskiego raju nawiać do Taurydyki.

Niestety, żeby zamieszkać w Taurydyce potrzebny jest glejt wstępu (czyli wiza) i prawo zamieszkania. A te zdobyć niełatwo. No i tu nasi bohaterowie nawiązują kontakt z kapłanami z Turydyki – kapłani są pedofilami (czy tylko ja tu widzę z kolei pocisk po Kościele katolickim?), więc w zamian za glejt domagają się dzieci. Getko za pomocą magicznej piszczałki wyprowadza dzieci i w Winecie przekazuje na statek.

Jednym z porwanych dzieciaków jest syn rycerza Jaksy. Ojciec rusza w pogoń za Dalianem, żeby dowiedzieć się, gdzie jest Getko i dzieci. Po pojmaniu Daliana przybywa z nim do Winety. Okazuje się, że Getko zszedł był z tego świata w nagły sposób. Otóż pochlał ze Skandingami (odpowiednicy wikingów) i zaczął się do nich przystawiać, któryś dał mu w pysk. Najwyraźniej za mocno. To jest jeden z gwoździ programu dla lewicowych wrzaskunów – że niby mamy tu homofobiczny stereotyp o geju nie panującym nad popędem. Zwracam uwagę, szanowne wrzaskuny: on był pijany. To i heteryk trafi się taki, że po spożyciu będzie kobiety za cycki łapał, albo po zadku klepał. Zaprawdę, nie widzę nic homofobicznego w tym fragmencie.

Jaksa i jego towarzysze uwalniają dzieciaki. Dalianowi jednak udaje się uciec do Taurydyki. Okazuje się, że wpadł z deszczu pod rynnę – nie dostarczył dzieci, więc musi zapracować na prawo zamieszkania. Na początek ma wyjawić tajemnice swoich pobratymców.

Ja w tym nie widzę żadnej homofobii – widzę jazdę po całości: po homofobach, po Kościele, po Polakach zaściankowych (jak to określa wybitny intelektualista Ćwiek), po prawicy, po lewicy, także po homoseksualistach, ale po nich jeszcze najmniej. Bo wszelkie działania Daliana i Getki można tłumaczyć tym, że chcieli się wyrwać z niebezpiecznego dla nich kraju. Ludzie w desperacji robią różne rzeczy. Może słabe usprawiedliwienie, ale zawsze jakieś. A jak usprawiedliwić działania kapłanów-pedofilów? No nie da się. Tak na marginesie, wrzaskuny są także oburzone tym, że Komuda owych kapłanów przedstawił jako słabych mężczyzn. Taaa, upomnieli się o godność pedofila :D

Po Karolinie Fedyk bardzo aktywnie atakował Komudę wspomniany Piotr Tarczyński. Przy czym skrajnie nieuczciwie streścił opowiadanie, a jego streszczenie przebiło się do mediów – takie jest współczesne dziennikarstwo: nie sprawdzamy, nie weryfikujemy, przepisujemy posty z facebooka i Twittera (pytanie: komu i do czego jest potrzebne takie dziennikarstwo?).

Cóż takiego zrobił Tarczyński... Otóż słowa wypowiadane przez lendiańskich  homofobów zacytował tak, jakby to były słowa narratora. To tak jakby pisarz Kowalski napisał  powieść o II wojnie, o np.:

– Weg do gazu wstrętne Żydy – pokrzykiwał esesman Hans.

A Tarczyński bierze i komentuje na facebooku: ten obrzydliwy antysemita Kowalski napisał „Weg do gazu wstrętne Żydy” – bojkotować chama! W ten sposób to nazistę można zrobić z Grzesiuka za Pięć lat kacetu i Spielberga za Listę Schindlera. I nie jest to niewinna pomyłka – Tarczyński jest tłumaczem, więc bez wątpienia rozumie różnicę między narratorem a bohaterem książki (Ćwieluch, który zrobił identyczny zabieg, może nie rozumieć). Jest to celowe przekłamanie po to, żeby nakręcać hejt na Komudę. Skutecznie. Czytelnicy Tarczyńskiego – nie znający opowiadania – już snują domysły, że Komuda był ministrantem (chcę wierzyć, że nie ma tu podtekstów), ze jest skatoliczały itd. itp.

Przyznam, że sam się w pewnym momencie dałem nabrać wrzaskunom, bo zacytowane fragmenty, bez zaznaczenia, że to z dialogów, a nie opisu narratora, robiły rzeczywiście wrażenie homofobicznych. Ale jako człek, którego po głowie nie bili, postanowiłem się wstrzymać z wyrażaniem oburzenia, aż przeczytam opowiadanie.

Co do drugiego opowiadania – jak wiecie, nie lubię czytać ebooków czy online beletrystyki, więc wydrukowałem sobie – zarzuty o rzekomą homofobię dotyczyły dwóch spraw:

1. Leczenia z homoseksualizmu. Tylko warto jeszcze zwrócić uwagę, że to leczenie jest jak wprost z podręcznika młodego homofoba – m.in. za pomocą analnego gwałtu wielkim miedzianym dildo, i przynosi błyskawiczny skutek: młodzieniec na pierwszym postoju od razu ma chęć poswawolić z hożą dziewoją. Do tego owo „leczenie” prowadzone jest w czymś na kształt klasztoru. Więc kogo przerysowuje Komuda? Ja to odczytuję jako totalne wykpienie poglądów homofobów, a nie atak homofobiczny.

2. Że przecież homoseksualizm jest wrodzony, a Komuda to neguje. Pomijając już, że homoseksualizm może mieć różne przyczyny; rzeczywiście muszę przyznać rację: w naszym świecie nikt nie zostaje gejem, bo go bies opętał. Czaicie absurd? Mają pretensje do fantastyki, że jest fantastyką... Aż mi się przypomniały pretensje do Sapkowskiego, że Renfri ubrał w batystowe majtasy – a wszak „podówczas” majtasów nie noszono :D

Podsumowując: dyżurni oburzacze pod pretekstem, że NF zamieściła opowiadanie homofobiczne, chcą kłamstwem i wrzaskiem narzucić ideologiczną cenzurę. Przy czym mają duże problemy z interpretacją tekstu pisanego – wściekłość im wzrok zaćmiewa, widzą to, co widzieć chcą. Oczywiście celem owego wrzasku jest nadanie środowisku LGBT+ statusu literackich świętych krów – gej nie może być czarnym charakterem (przy czym u Komudy wcale nie są czarnymi charakterami, bohaterowie opowiadań to raczej różne odcienie szarości – bieli i czerni brak).

Co do samych opowiadań – nie przepadam za pisarzem Komudą (człowieka Komudy nie znam, więc mam stosunek nieokreślony). Czytywałem go dawno temu, od jego debiutu na łamach Fantastyki właśnie. Potem te sarmackie opowiastki zaczęły mnie przynudzać. Cykl Jaksa co prawda nie jest sarmacką fantasy, lecz slavic fantasy. Ale to jeszcze gorzej, bo ilość kupy w tym podgatunku jest porażająca. I jeszcze jedno – Fabryka Słów (wydająca Jaksę) to nie jest mój ulubiony wydawca (że będę delikatny).

Więc do lektury zasiadłem z góry skrzywiony. Ale w trakcie nawet mi się pyszczydło wyprostowało. Te dwa opowiadania nie powaliły mnie ani fabułą – niektóre rozwiązania nieco naciągane, ani kreacją bohaterów (lubię odcienie szarości, ale w tym przypadku, choć teoretycznie bohaterowie się różnili i to znacznie, to jednak byli podobni). Jednak sam świat mnie wciągnął (lubię takie grimdarkowate klimaty). Więc kupię obie książki z tego uniwersum. Wasz sukces szanowne wrzaskuny – bez waszej histerii nie kupiłbym NF, nie przeczytał Daliana i nie kupił Jaksy (EDYCJA: kupione, przeczytane i o tu opisane: Jaksa. Bies idzie za mną).

W tym numerze Nowej Fantastyki jest też fajny felieton Rafała Kosika – może być ilustracją do akcji wrzaskunów.

Sam Komuda milczy o sprawie, może i słusznie. Ale na jego miejscu poprosiłbym Pilipiuka, żeby mnie nie bronił. Takie przekleństwo na najbliższy miesiąc: żeby cię Dehnel atakował, a Pilipiuk bronił :D

Oczywiście muszę podkreślić jedno: to jest moja interpretacja opowiadań Komudy i może być sprzeczna nawet z intencjami samego Komudy.

I jeszcze coś – jakby ktoś w odwecie za ten lewacki hejt doprawiony kłamstwami chciał trochę pobojkotować, to większość tego lewoskrętnego towarzystwa (Ćwiek, Fedyk, Jadowska) publikuje w wydawnictwie SQN. Sam zamówiłem w czerwcu jedną, w lipcu znowu jedną ich książkę, ale teraz będę raczej omijał tego wydawcę.

* Ćwieluch burzy się np., że był w Berlinie i nie widział takich rzeczy jak wypisuje Komuda. Ciekawe czy w USA widział prawicowy horror rodem z Opowieść podręcznej Margaret Atwood, a w Anglii smoki i hobbity... Facet nie kuma ani co to jest fantastyka (o grimdark nie mówiąc), ani co to jest pastisz. I bierze się za pisanie o literaturze. Janusz Bieszk krytyki literackiej...

J. Komuda, Dalian, będziesz ćwiartowany!, Nowa Fantastyka, nr 7 (454), lipiec 2020, s. 17-28.

J. Komuda, Mowa nienawiści pokutnika Duki, Nowy Napis, opublikowano 12.09.2019.

Wcześniej publikowałem opinię Kat⁷/sky keep fallin' (należącej do LGBTQ+, jednocześnie literaturoznawcy)

Pod jej wypowiedzią także komentarz Przewodasa, czyli pisarza Konrada T. Lewandowskiego

Na facebooku udostępniałem opinię Bartłomieja Dzika.

I opinia Krzysztofa Sokołowskiego, z którą w znacznej mierze się zgadzam,

EDYCJA:
Już nawet co rozsądniejsi lewicowcy są przerażeni tym, co wyprawia dzicz rewolucyjna. Niedawno ukazał się w tej sprawie list stu pięćdziesięciu intelektualistów, głównie lewicowych (podpisali m.in.: J. K. Rowling, Salman Rushdie, Margaret Atwood, Garry Kasparow, Francis Fukuyama, Anne Applebaum, Noam Chomsky). Najwyraźniej sami przestraszyli się, że za chwilę okażą się za mało radykalni i hunwejbini wezwą do ich bojkotu – Rowling już to przerabia, bo napisała, że okres mają kobiety, co jest transfobiczne :D Tu całość listu w Do Rzeczy.

Sezrobiłem facebooka, można sepolubiać:

Seczytam na fejsie.

Seczytam na twitterze.