Styczeń 2023 – raport z biblioteczki

Cóż, ostatnio blog zaniedbany. Po prostu nie mam czasu, nawet nie bardzo mam czas na czytanie (dla przyjemności, bo robię to zawodowo). W lutym dotąd udało mi się skończyć Pusty ogród Pawlaka (polecam) i zacząć Stalker. Długi Rajd Piotra Abramika. Zresztą nawet ograniczyłem kupowanie fantastyki i komiksów, bo skoro nie mam czasu czytać, to po co?

W styczniu przybyło trzydzieści jeden. Tylko jeden komiks. Fantastyka razy trzynaście, z tym że w znacznej części to ostatnie pozycje z grudniowej promocji Świata Książki (odebrane na początku stycznia), plus jedna książka z wydawnictwa OdeSFa, także zamówiona jeszcze w grudniu, plus siedem książek kupionych na OLX/Allegro, w tym okazyjny zakup pięciu pozycji z Uczty Wyobraźni. A w Świecie Książki – uwierzcie – nie kupowałem kierując się kluczem kolorów (Czarne, Czarny język, Czarne słońce, Czerwona kraina). Dopiero odbierając zamówienie zauważyłem te kolory i zacząłem się śmiać.

Na początek komiks – to druga część cyklu Exist wydawanego przez samą autorkę (jak ktoś jest zainteresowany, to może jeszcze jest do kupienia via fanpage autorki). Wielkie dzięki, że w tomie drugim Monika Laprus-Wierzejska zrezygnowała z opaskudzania okładek meszkiem.

A obok coś, czego nie kupiłem, a mam :D Zamówiłem w Muzeum Tatuażu książkę o Stanisławie Szukalskim (o którym niżej); pomylili się, wysłali nie to, co zamówiłem. Oczywiście, potem dosłali to o Szukalskim, ale zwrotu książki Jelskiego nie chcieli, bo za dużo z tym pierniczenia się. Nie wiem czy jest mi to do czegoś potrzebne, chyba nie, choć jest sporo o historii tatuażu i sporo fajnych zdjęć i rysunków.

Fantastyka anglosaska. Abercrombie to nie jest mój ulubiony pisarz, ale skoro Świat Książki wystawia go po kilkanaście zł, to grzech nie wziąć (tym bardziej że miałem już cztery pozycje z tego cyklu).

Dwójka debiutantów na naszym rynku, nie mam dobrych przeczuć, więc zero oczekiwań – jeśli powieści okażą się przyzwoite to będzie zaskoczenie na plus.

Uczta Wyobraźni, zakup zupełnie przypadkowy. Gdzieś przeczytałem bardzo zachęcającą recenzję książki Priesta Odwrócony świat – w księgarniach już nie ma, wbiłem nazwisko autora w wyszukiwarkę na OLX. Były chyba dwie sztuki Odwróconego świata, jednak z kosmicznymi cenami, ale wyrzuciło mi też to: pakiet pięciu pozycji z Uczty Wyobraźni za sto zł. To atrakcyjna cena, więc nie zastanawiając się łyknąłem. Priest razy dwa:

Ryman i Tidhar:

A na dokładkę Bacigalupi. Tak, niedawno – w listopadzie też kupiłem tę książkę. Mag robił dodruk i wrzuciłem u nich do paczki. Drugi egzemplarz jest mi potrzebny dokładnie do niczego, ale jak brałem pakiet za sto zł, to raz, że wstyd się targować o uszczuplenie pakietu i ceny, dwa, że cena była na tyle atrakcyjna, że zanim bym coś utargował, to ktoś inny pewnie by zwinął mi sprzed nosa (jak kiedyś było z cyklem Rougon-Macquartowie Emila Zoli: była całość za jakieś 45 czy 55 zł, wszedłem w „inne przedmioty” wystawiającego, żeby ewentualnie coś jeszcze dobrać, jak skończyłem przeglądać, to już Rougon-Macquartów ktoś kupił – ostatnio były oferty tegoż cyklu po 1200 i 1600 zł, a dziś jest jedna, fakt oprawione w skórę, za drobne 11 999 zł; cóż Emilu, aż tak cię nie kocham :D). I tak mam Nakręcaną dziewczynę. Pompę numer sześć razy dwa, przy czym ciekawostka: wydanie pierwsze (czyli nabyte teraz) jest grubsze od dodruku o mniej więcej centymetr. Czyli w dodruku jest cieńszy papier, ale chyba lepszy jakościowo.

Obok książka, którą ktoś mi polecał na Katedrze. Też już jest niedostępna w większości księgarń, ale handlarze z Allegro mają.

Z fantastyki-egzotyki tylko jedna książka – powieść ukraińskiej pisarki z wydawnictwa OdeSFa.

Z polskiej fantastyki dwa razy Anna Kańtoch. Czarne bo było na promocji w Świecie Książki, a Światy Dantego, bo znowu przeczytałem gdzieś dobrą opinię.

Z historii powszechnej tylko znalezione na wystawce w bibliotece wypociny Zdzisława Skroka. Skrok to człowiek mający nawet jakieś przygotowanie merytoryczne (archeolog), ale realizujący się w wymyślaniu dziwnych „hipotez” (np. to on ożywił martwy już nurt najazdowców normańskich – wiarę, że Piastowie byli wikingami). Tu mamy przegląd mniej czy bardziej dziwacznych hipotez dotyczących odkrycia Ameryki. Może mało sensowne, ale mam w jednym woluminie zebrane wszystkie te wymysły (z przyczyn chronologicznych, oczywiście bez fantasmagorii Gavina Menziesa z książki 1421 – rok, w którym Chińczycy odkryli Amerykę i opłynęli świat).

Wspomniany Szukalski. Wielki artysta i wielki szur (twórca jednej z „teorii” turbolechickich, którą nazwał zermatyzmem). Akurat w lutym miałem występ na konferencji popularnonaukowej o Wielkiej Lechii, gdzie prezentowałem dokonania (wiekopomne :D) szurów emigracyjnych z lat 1944-1989. Nie można tu pominąć Szukalskiego. Ciekawostka – jak każdy szur, Szukalski był przekonany o doniosłości własnych „badań”, jak to pisał w jednym z listów: Polska się nie orientuje w fakcie, że Szukalski jest jednym z najświatlejszych umysłów epoki naszej, że więcej uczynił niż Kopernik i w innym: Powinienem dostać nagrodę Nobla za te cuda jakie dokonałem.

Pierwsza książka to właśnie to z Muzeum Tatuażu. Taniocha – z przesyłką jedyne 155 zł (w lutym nabyłem jeszcze droższą rzecz o tym artyście). Jest to o tyle ciekawe, że oddano głos samemu Szukalskiemu (mówił zza grobu, bo zmarł w 1987 roku) – są to fragmenty (całość to ponad sześćdziesiąt tomów rękopisów) jego wypocin turbolechickich plus opinia językoznawcy. To ostatnie, niestety, dość lakoniczne, a do tego wzbudzające refleksję: jaką moc uwodzenia ma Szukalski, że nawet współcześni uczeni zdają się być pod wrażeniem jego wymysłów (uwaga! bycie pod wrażeniem nie oznacza poparcia).

Druga pozycja, z Muzeum w  Bytomiu, to zbiór artykułów z konferencji naukowej o Szukalskim.

Trochę średniowiecza. Bardzo fajny zbiór artykułów Antoniego Gąsiorowskiego i kolejna jubileuszowa zbiorówka.

Ciekawa rzecz o piastowskich fundacjach. Książka Tanasia nieco mnie rozczarowała. A Ślązacy pod Grunwaldem jeszcze bardziej – to katalog wystawy, który za 10 zł kupiłem w pakiecie ze zbiorówką o Szukalskim – kupiłem przez artykuł o księciu Konradzie Białym oleśnickim. Artykuł jest typowy dla takich katalogowych wydawnictw, w niczym nie poszerza mojej wiedzy.

Historia regionalna. Cztery książki, które dostałem w prezencie od czytelnika bloga – jeszcze raz wielkie dzięki. To bardzo dobry wzór do naśladowania :D A poważniej, to z takimi regionaliami jest pewien problem – najczęściej wydają to urzędy gmin, starostwa, powiatowe biblioteki czy muzea; nie jest to przeznaczone do powszechnej dystrybucji (w mojej gminie, przykładowo, taką książkę można było jedynie dostać w samym urzędzie gminy – za darmo dla mieszkańców). No nie sprawdzam regularnie stron internetowych około trzystu samorządów na terenie historycznej Wielkopolski, żeby wyłowić takie wydawnictwa. Często dowiaduję się o nich, kiedy dana pozycja jest już nie do kupienia. Więc takie prezenty naprawdę mnie cieszą.

Zbiór artykułów o szlachcie z okolic Wschowy (historyczna Wielkopolska, dziś woj. lubuskie). Obok książka o Jakobie Steinhardtcie, żydowskim malarzu rodem z wielkopolskiego Żerkowa (pow. jarociński). Już kiedyś o tym pisałem, że Żydzi z terenów zaboru pruskiego stali się Niemcami. I tak też było z Steinhardtem, który wyniósł się do Berlina już na studia i tam mieszkał aż do 1933 roku – po dojściu Hitlera do władzy, wyemigrował się do Palestyny.

Pozycja o Powstaniu Wielkopolskim na zachodzie historycznej Wielkopolski (dziś to częściowo woj., wielkopolskie, częściowo lubuskie). Rzecz dla mnie interesująca także dlatego, że obaj autorzy to moi wykładowcy ze studiów.

I nader ciekawa rzecz o wielkopolskiej opozycji wobec komuny w latach 1956-1970 (to taki trochę mniej znany okres, bo 1956 rok to Poznański Czerwiec, z kolei 1970 to następny duży bunt społeczeństwa przeciwko komunie, a tu mamy o tym, co było pomiędzy).

A co do bloga, to pewnie będzie mniej notek i chyba skupię się bardziej na fantastyce polskiej i egzotyce (czyli raczej anglosaską sobie odpuszczę).

Sezrobiłem facebooka, można sepolubiać:

Seczytam na fejsie.

Seczytam na Instagramie.