Plany wydawnictwa Stalker Books na lata 2021-2022

Dziś miał tu wskoczyć raport z biblioteczki za styczeń, ale skoro „takie” pytanie – o repertuar Stalker Books na najbliższe dwa lata – się pojawiło, to ujawniam :D To taka trochę dziwna rzecz, bo katalogi wydawnictwa są wyłącznie w wersji papierowej, a tę dostają klienci do zamówień. Skoro dostałem Kresa, to dostałem i katalog. Zaraz zrobię przegląd, ale jeszcze jedna uwaga: katalog nie obejmuje planów w całości, a jedynie te książki, do których już są gotowe okładki. No to seriami:

Klasycy amerykańskiej SF

Przede wszystkim wyjdą w bieżącym roku trzy kolejne (10-12) tomy antologii Złoty wiek SF, do tego antologia „króciaków”: Pierwsze lądowanie (antologia Drugie lądowanie wyszła w 2019)

Wyjdą też dwie kolejne pozycje pisarza, którego opowiadania lubię: Stanleya G. Weinbauma. Z tym że Weinbaum nie napisał nie wiadomo ile, bo zmarł młodo – miał zaledwie trzydzieści trzy lata, a z opowiadań Stalker „wystrzelał” się już w 2019 roku. Polecam ten zbiór opowiadań, ma to tytuł Drapieżna planeta.

Nie, nie czytałem wydania z Stalkera. Z Weinbaumem zetknąłem się po raz pierwszy w antologii Droga do science fiction, tom 2 (wydała to u nas niezawodna Alfa w 1986 roku). Było tam opowiadanie Odyseja marsjańska o Twillu, strusiopodobnym obcym z Marsa. Wtedy było to łoł – zwłaszcza pomysł oparcia życia nie na węglu, a na krzemie. Więc już sam doszukałem, że dwa zeszyciki, łącznie sześć opowiadań Weinbauma wydały Iskry (Odyseja marsjańska i Lotofagi). W zbiorze Stalkera mamy aż dziesięć opowiadań.

Teraz Stalker sięgnął do dłuższej formy – ale Weinbaum podobno znacznie lepiej wypada w opowiadaniach. W każdym razie Stalker zapowiada powieści: Nowy Adam (The New Adam z 1939 roku) i Tamten mroczny (The Dark Other; wydane pośmiertnie w 1955).

Wyjdzie także (w 2022 roku) zbiór opowiadań Charlesa Tannera o Tumitaku, były to bardzo popularne w PRL opowiastki, acz mimo tej popularności, wydawca (Iskry) ograniczył się do zesztówek z dwoma tylko opowiadaniami (Tumitak z podziemnych korytarzy oraz Tumitak na powierzchni ziemi). Teraz Stalker chyba rzuci całością, czyli czterema opowiadaniami. Taka ciekawostka: trzy z nich zostały opublikowane za życia Tannera (zmarłego w 1974 roku), a ostatnie wydano pośmiertnie dopiero w 2005. O czym to jest, notka wydawnicza z Iskier:

cykl o przygodach młodego śmiałka Tumitaka, żyjącego w czasach, kiedy ludzkość została zepchnięta pod ziemię przez najeźdźców z Wenus. Tumitak swoimi bohaterskimi czynami przypomina ludziom o ich właściwym miejscu na Ziemi i ich godności, budząc w nich odwagę i chęć czynu.

Ukaże się również (2022) książka Leigh Brackett – pani w Polsce znana jest tylko z dwóch opowiadań wydanych w antologiach przed Potopem. Ale teraz tytuł, który każdemu miłośnikowi fantastyki coś powie: Imperium kontratakuje – Brackett była współautorką (wg niektórych – główną autorką, wg innych – jej pomysły wykorzystano mało co) scenariusza do tej (moim zdaniem, najlepszej) odsłony Gwiezdnych wojen. Jej chyba najgłośniejsza powieść Shadow Over Mars z 1944 roku dostała w 2020 nagrodę Retro Hugo.

Nie wiem co chce zawrzeć Stalker w swoim tomie Ginący Wenusjanie, więc nie będę się produkował – acz sądzę, że będzie to „coś” z cyklu o Ericu Johnie Starku.

Dalej już krótko. Choć zwrócę uwagę na takiego autora, jak Randall Garrett. To twórca podgatunku kryminał fantasy – jego cykl o detektywie Lordzie Darcy ukazywał się w latach 1964-1979 (+ dwa opowiadania wydane pośmiertnie w 2002 roku), czyli znacznie wyprzedził Stevena Brusta (cykl Taltos z lat 1983-2011), Mike Resnicka (cykl Mallory z lat 1987-2009) czy Glena Cooka (cykl Garrett z lat 1987-2013). Nieprzypadkowo Cook swojego bohatera nazwał Garrett – to hołd złożony właśnie Randallowi Garrettowi. Niestety, Wojciech Sedeńko nie lubi fantasy, lubi SF, więc dostaniemy powieści SF Garretta.

Do rzeczy, Stalker zapowiada:

H. Beam Piper, omnibus z trzema powieściami z cyklu Terro-Human – 2021.
Keith Laumer Król miasta (z 1961 roku) – 2021.
Algis Budrys Cytadela (tytułowe opowiadanie z 1955 r.) – 2021.
Murray Leinster Zapomniana planeta (1954) – 2021.
Frederik Pohl i Lester del Rey Dopuszczalne ryzyko (1955) – 2021.
Randall Garrett Niemądre dziecko (1962) – 2022.

Randall Garrett Super mózg (1963) – 2022. Nie mam pojęcia dlaczego na okładce nie uwzględniono współautora powieści, czyli Laurence M. Janifer.

Mack Reynolds Pojutrze (1976) – 2022.

Mack Reynolds Walka (nie mam pojęcia, jaka będzie zawartość, być może to Dogfight z 1973) – 2022.

Klasycy radzieckiej SF

Nazwiska w większości znane. Novum to duet Isaj Łukodianow i Jewgienij Wojskunskij. Podobno Strugaccy uznali te ich powieści za absolutne klasyki. O duecie Łukodianow – Wojskunskij można coś przeczytać w czasopiśmie Urania z 2008 roku – o tutaj (artykuł Zbigniewa Dworaka, nieżyjącego już polskiego pisarza SF).

Zapowiedzi Stalkera:

Kir Bułyczow Spadkobierca – 2021.
Kir Bułyczow Atak na Dulber – 2021.
Kir Bułyczow Powrót z Trapezuntu – 2021.
Kir Bułyczow Ostatnia wojna – 2021.
Jewgienij Gulakowski Obca przestrzeń – 2021.
Jewgienij Gulakowski Obca planeta – 2021.
Jewgienij Gulakowski Gwiezdny most – 2021.
Władymir Michajłow Pięciu na Deimosie – 2021.
Władymir Michajłow Drzwi z tamtej strony – 2021.
Iwan Jefremow omnibus Mgławica Andromedy + Serce węża + Pięć obrazów – 2021.

Iwan Jefremow Godzina Byka – 2021.
Iwan Jefremow Gwiezdne okręty – 2021.
Isaj Łukodianow i Jewgienij Wojskunskij Załoga „Mekongo” – 2021.
Isaj Łukodianow i Jewgienij Wojskunskij Ur, syn Shama – 2022.
Jewgienij Parnow i Michaił Jemcew Dusza świata – 2022.

Sewer Gansowski Wieża – 2022.

Antologie Złoty Wiek

To chyba coś nowego – wydania w twardych oprawach. W zapowiedziach trzy książki, wszystkie na 2022 rok. Dwa tomy Złoty wiek science fiction, chyba amerykańskiej i tom Klasyka radzieckiej fantastyki.

Narodziny SF

To najbardziej interesowało „pytka”. Mają się ukazać cztery tytuły (pamiętajmy jednak, że to nie jest cały repertuar):

Olaf Stapledon Budowniczy gwiazd (1937) – 2021.
Aleksander Bielajew Ariel (1941) – 2021.
Edward Bellamy Patrząc wstecz 2000-1887 (1888) – 2022 (powieść wydana u nas jeszcze w XIX w. pt. W roku 2000).

Herbert George Wells Rzeczy, które nadejdą (1935) – 2022.

Poza serią, z takich prehistorycznych staroci, ukażą się cztery książki Edgara Rice Burroughsa – jedna z cyklu marsjańskiego (John Carter z Marsa) i trzy z cyklu księżycowego (Dziewczyna z księżyca; Ludzie z księżyca i Czerwony sokół). Wszystkie w 2021 roku. Z wypowiedzi Sedeńki na blogu można wnioskować, że chce wydać całość tego cyklona Burroughsa, czyli także Tarzana. Ale to pieśń przyszłości.

Archiwum polskiej fantastyki

Nie będzie dużo ilościowo, ale obficie jakościowo. Bo wyjdą tylko dwie książki, obie w 2021.

Bez wątpienia wydarzeniem będzie kolejna powieść duetu Tadeusz Markowski – Marek Żelkowski. To teraz młodzieży objaśnię czemu to będzie wydarzeniem. Otóż dawno, dawno temu Markowski napisał dwie książki: Umrzeć, by nie zginąć (1984) i Mutanci (1989). Wówczas zapowiadał także część trzecią – byli tacy, którzy przechwalali się, że to widzieli i czytali. Ludzie różne omamy mają, a w rzeczywistości długo Markowski milczał. Aż Wojtek Sedeńko wpadł na pomysł, żeby Markowskiego sparować z innym pisarzem, który napisze książkę pod nadzorem i na podstawie pomysłów Markowskiego. Markowski się zgodził, współtwórcą został Żelkowski.

W 2020 roku ukazało się ich dzieło Dzieci Hildora. A panom najwyraźniej współpraca się spodobała i na rok 2021 zapowiedziano czwartą część cyklu: Władcy Hildora.

Równie istotnym wydarzeniem będzie pierwsze książkowe wydanie Sfory Tadeusza Oszubskiego, nominowanej do Nagrody Zajdla. Powieść poprzednio wyszła w niskonakładowym czasopiśmie Voyager w 1992 roku. I doczekała się statusu kultowej, a Oszubskiego sam Sapkowski wciągnął na podium najlepszych polskich twórców fantasy – obok siebie, oczywiście, i Kresa.

Poza tym wyjdzie, ale już poza serią, kolejna książka Marka Oramusa.

Ciekawa fantastyka

To seria twardookładkowych książek, głównie polskich autorów, choć nie tylko.

Oczywiście w 2021/2022 mają się ukazać nowe książki Feliksa W. Kresa:

Żeglarze i jeźdźcy – 2021.

Szerń i Szerer – 2022.

Sam już dostałem sześć tomów Księgi całości – kto nie kupił, ten gapa (sam bym o mało taką gapą został), bo już nie ma, a wydane naprawdę fajnie (pomijając te nieszczęsne grafiki): oprawa szyto-klejona z dostatecznie grubym grzbietem, przyzwoity papier i cena chyba finalnie niższa, no może porównywalna z badziewnym wydaniem, które zapowiada Fabryka Słów. Do tego dwa nowe tomy ze Stalkera będą dla nabywców całego cyklu, że zacytuję Wojtka Sedeńkę:

Jest stworzona lista mejlowa wszystkich, którzy kupili 1-6. Do nich pójdzie informacja, że kolejne będą dostępne, za ile i kiedy.

Tak dodam, że te dwa nowe tomy nie wyczerpują planów Kresa, bo chłop nabrał wiatru w żagle i jak zdradził Sedeńko, snuje dalsze literackie plany. To ja trzymam kciuki.

Sukces Księgi całości dał też chyba wiatr w żagle Sedeńce i już zapowiada kolejne takie porządne wydania – tym razem padło na Eugeniusza Dębskiego i człeka trzech imion bez nazwiska (napisał to człowiek dwóch imion bez nazwiska :D ) czyli Piotra Witolda Lecha.

Dębskiego ma wyjść cykl o Owenie Yeatesie, detektywie w świecie przyszłości. To będą omnibusy, po dwie oryginalne książki w jednym woluminie. Dotąd ukazało się dziewięć książek o Yeatesie, dziesiąta już jest napisana, więc wyjdzie pięć omnibusów. Sam tego nie kupię, bo nie jestem wielkim fanem Dębskiego. W każdym razie cykl ma się ukazać w całości w 2021 roku.

Lubię natomiast Piotra Witolda Lecha – dość ongiś kontrowersyjnego pisarza, że zacytuję jakie zdanie miał o nim Jacek Inglot:

Piotr Witold Lech jest – w mym głębokim przekonaniu – grafomanem (czyli osobnikiem pisującym dzieła literackie, mimo iż nie ma talentu – Kopaliński), z jednego podstawowego powodu: jego proza gwałci to, co zwykliśmy nazywać gramatyką języka polskiego. Pan Piotr Witold Lech ma za nic zasady składni i stylistyki, nie wspominając o interpunkcji. Uprzejmie informuję, że zasady te są skodyfikowane i objęte normą językową – można się z nimi zapoznać podczas pięciu lat studiów polonistycznych. Nie można przyznać tytułu pisarza człowiekowi, który popełnia podstawowe błędy składniowe i gramatyczne i nie potrafi w jasny i logiczny sposób konstruować zdań w języku ojczystym, do czego program szkolny zobowiązuje każdego absolwenta szkoły podstawowej.

Do tego poleciały określenia typu: infantylne zadęcie, parodia literackiej polszczyzny, językowa toporność, zdania boleśnie oczywiste, prostackie i schematyczne, balansujące na granicy poprawności.

I tu był rozdźwięk między opiniami recenzentów (mieszających Lecha z błotem) i czytelników, którzy kupowali jego książki na pniu (sam mam cztery: Dżamis; Twierdza Kozic; Rokhorm z ARON; Jeszcze raz Abhum). Lech popularność zdobył także w Czechach, gdzie życzliwie oceniali go nie tylko czytelnicy, ale też krytycy (jest opcja, że tłumacz i redaktor podciągnęli teksty językowo).

W serii ma się ukazać pięć książek Lecha, raczej SF, a wydawca reklamuje to jako fantastyka przygodowa z erotyką w tle. Nie ma to daty wydania, więc pewnie część pozycji ukaże się w 2021, a część w 2022.

W tej serii wyjdzie jeszcze tomik opowiadań (chyba opowiadań, bo z tego autor słynie) Wojciecha Szydy: Sajens fikcje (2021) oraz wznowienie najgłośniejszej chyba pozycji z niemieckiej fantastyki, czyli Sakriversum Thomasa R.P. Mielke (2021). Sam kupiłem w 2020 stare wydanie miękkookładkowe, ale pewnie i na twardo kupię (czy to będzie już objaw chorobowy, jeśli do dwóch wydań – bo mam też prastare w odcinkach w Fantastyce – dokupię trzecie? :D).

Poza serią, ale też na twardo wyjdzie (w 2021) antologia Mars 2021. Teksty premierowe. Wśród autorów jest parę ciekawych nazwisk, jak Mirosław P. Jabłoński, Krzysztof Kochański, Paweł Majka, Jan Maszczyszyn itd.

Trochę dobra wyjdzie :) Sam polecam książki Stalkera, bo to kawał historii polskiej, zachodniej i wschodniej fantastyki.

Sezrobiłem facebooka, można sepolubiać:

Seczytam na fejsie.

Seczytam na twitterze.

Seczytam na Instagramie.