Grudzień 2021 – raport z biblioteczki

Przybyło czterdzieści osiem, bo dotarły opóźnione zamówienia z listopada: komiksy – 26, książki – 22 (w tym fantastyka siedemnaście). Do tego przybyły trzy duble – dwa komisy i jedna książka.

A zacznę tym razem od historii. Najnowszy numer rocznika Slavia Antiqua. Kupiłem go głównie dla artykułu Kamila Kajkowskiego „Kryzys monarchii piastowskiej” i problem tzw. reakcji pogańskiej okiem archeologa – niestety, duże rozczarowanie, od strony historycznej artykuł mizerniuteńki, oj mizerniuteńki, moim zdaniem, poniżej drukowalności w takim czasopiśmie; jestem zaskoczony, że recenzenci go nie odrzucili. Bo gdyby ograniczył się do tematyki archeo, byłoby OK, niestety, najwyraźniej ubzdurał sobie, że jest też historykiem. I wiecie, że on nasmarował ten artykuł najwyraźniej nie znając nawet książki Janusza Bieniaka o państwie Miesława? Co kieruje archeologami, że co chwila któryś bawi się – nieudolnie – w historyka? Nie znam historyka, który bawiłby się w archeologa (poza D. A. Sikorskim, ale on akurat trochę edukacji archeologicznej liznął) – w drugą stronę to rzecz powszechna.

Tak mi się przypomniało, kiedyś pewien słynny historyk (chyba Karol Buczek) napisał coś takiego (jadę z pamięci, więc może nie być dosłownie): Jeśli jesteś historykiem, nie wchodź do świątyni archeologii, bo nic nie zyskasz, a jeszcze stracisz to, coś miał. Szkoda, że archeologowie nie mają podobnej zasady...

Kupiłem kolejną – po Kazimierzu Odnowicielu – biografię pióra Mariusza Sampa. Nie opisywałem tu wrażeń z lektury Kazimierza... (może jeszcze opiszę), ale skoro kupuję kolejne jego dzieło, to najwyraźniej ocena jest pozytywna. Krótko o Kazimierzu Odnowicielu: jest to biografia lepsza, niż zakładałem, acz gorsza, niżby mogła być (dla mnie jest zbyt popularna, a za mało naukowa).

Drugie rozczarowanie. W Polsce nie mamy zbyt dużo pozycji o historii Eskimosów, a tu jeszcze tytuł kusi archeologią. Niestety, nie miałem radochy z lektury, a dlaczego – pewnie coś skrobnę.

Beletrystyka niefantastyczna. O Przybądź, ciemności Mayri Montero już pisałem.

Latarnicy Stonex – kupione, bo wydawnictwo Echa na razie ma u mnie spory kredyt zaufania.

Dostatek to chyba jedyna książka Crummeya z elementami fantastycznymi – ponoć realizm magiczny inspirowany Marquezem.

Na Wyginaczy łyżeczek się czaiłem, czaiłem, aż nie kupiłem :D Nie kupiłem w „normalnej” księgarni za „normalne” pieniądze – i dobrze, bo teraz leżało w Biedrze po 9,99 zł.

Udało mi się wreszcie zakończyć sagę o kompletowaniu Honor Harrington Webera (tu o t. 1) – mam już wszystkie części, a imię ich Trzydzieści Pięć :D

Przed rokiem pisałem:

chyba odpuszczę dalsze poszukiwania (...) Tada Williamsa (tetralogia Inny świat) (...). Te książki, o ile w ogóle się pojawiają, osiągają ceny dla mnie nie do zaakceptowania, a do tego często są w stanie mało satysfakcjonującym.

A jednak – wrzuciłem na OLX w wyszukiwarkę „Inny świat”. I wyskoczyło: komplet za stówkę, przy czym tomy 2-4 to nówki, a tom 1 raz przeczytany, w stanie bardzo dobrym. Na Allegro można kupić w miarę tanio t. 1-3, natomiast Morze srebrzystego światła pojawia się rzadko (wczoraj nie było ofert), a jeśli już to stan pobiblioteczny i ceny od 80 do 150 zł. Na dziś są w sprzedaży na Allegro dwa komplety Innego świata, za 220 i 250 zł (moim zdaniem, oba w słabym stanie).

Pakiecik lovecraftowski:

I zamówienie z Maga. Brakujące dwa tomy z Uczty Wyobraźni:

Wampirze cesarstwo Kristoffa razy dwa – tak mi się spodobało, że kupiłem dwie, żeby dwa razy przeczytać :D Już jest opisane. A czemu dwie – kupiłem najpierw wydanie czerwone (oba mają okładki akceptowalne, acz szału nie ma) – okazało się, że w moim egzemplarzu brakuje ponad trzydzieści stron. To reklamowałem; Mag przysłał mi drugi egzemplarz, nie wiem czemu z innego wydania. I nie chcieli, żebym im odesłał tę wadliwą książkę. Teraz leży i nie wiem co z nią zrobić :D

Z fantastyki nieanglosaskiej przybyły trzy polskie pozycje – skorzystałem z promocji na książki Fabryki Słów w Świecie Książki. Chodziło mi głównie o Łzy diabła Kozak, bo to podobno najlepsza jej książka – ale FS wysoliła za nią cenę, za którą bym nie kupił, a tu w promocji były trzy książki za 49,99 zł.

Nabyłem drugą pozycję Wierkina (pierwsza – postapo Wyspa Sachalin – przeczytana, będzie opisana; krótko: jedna z lepszych książek przerobionych przeze mnie w 2021 roku). Ten, który stoi za plecami, to akurat horrorowate.

Niebo to znowu postapo (i dystopia), tym razem z Finlandii. Ubiegłoroczne nabytki z kręgu fińsko-estońskiego były tak udane, że brałem w ciemno (choć nie zawsze było tak różowo z literaturą z tamtych krajów, bo np. Krew aniołów Johanny Sinisalo mnie nie zachwyciła, choć nie jest to gniot).

Komiksy. I tu mam dwa kolejne duble. Jednego dnia Gildia mi przysyła nabyte części dwa-trzy Mieszka autorstwa Graphosa (czyli Przemka Świszcza), a następnego dnia sam Graphos przysłał mi oba w prezencie :D Miłe. Teraz się nie wymigam – muszę tu opisać wszystkie trzy tomiki.

A jeszcze Wam coś pokażę – tom trzeci Mieszka, Przemek Świszcz był tak miły, że strzelił mi wrys:

Kultowi polscy bohaterowie. Tom drugi Kajka i Kokosza w integralach. Świetne wydanie.

Wiedźmin. Niedawno gawędziłem z Krzyśkiem o wiedźmińskich sprawach, m.in. o komiksach ze scenariuszami Michała Gałka. Te komiksy wyszły w czasach, kiedy CDP przymierzało się do samodzielnego wydawania komiksów, przynajmniej na polski rynek. I tak po tej dyskusji napisałem do biura prasowego CDP, czy jest szansa na wznowienie. Chyba niewielka, bo odesłali mnie do Egmontu, a zdaje się, że do tych konkretnych trzech komiksów (Racja stanu cz. 1, Racja stanu cz. 2, Rachunek sumienia) Egmont praw nie ma, wciąż ma je CDP. To z ciekawości zajrzałem na Allegro, żeby zobaczyć po ile chodzą. I pacz, pan, ktoś wystawił Rację stanu 1, nówkę, za 19,90 zł. To jak nie brać, jak brać... Nie wiem czy sprzedawca swego czasu kiosk obrobił, czy co – w każdym razie jeszcze ma na sprzedaż dwadzieścia jeden sztuk (jak ktoś chętny, to jest o tu).

Na koniec polskiego komiksowa, antologia. W latach 1996-2004 wychodziło czasopismo Krakowski Klub Komiksu, w skrócie: KKK. Teraz wydawnictwo Ongrys wpadło na pomysł – bardzo dobry – i zaczęło wydawać pod tytułem KKK (i z zachowaną numeracją) antologie; na razie ukazały się trzy. Znalazły się w nich zarówno materiały z historycznych numerów KKK, jak i rzeczy nowe. Te stare KKK miały 32-48 stron. Nowe od Ongrysa mają kolejno (bo wyszły już trzy): 624, 400 i 416 stron. Mam zamiar kupić wszystkie, a w pierwszej kolejności brałem nr 26/1, bo są w nim komiksy Jerzego Skarżyńskiego, o który niedawno pisałem (o tutaj).

Saria to najnowszy album wydawnictwa Studio Lain. Autorzy chyba powszechnie znani: scenarzysta Jean Dufaux oraz ilustratorzy Paolo Serpieri (ten od Druuny) i Riccardo Federici (tego możecie podejrzeć na instagramie). W sklepach siwy dym – chwila, moment i komiks wywiało. Szybko pisałem do poznańskiej księgarni KIK, żeby jeden mi zostawili. I zostawili.

Wydawnictwo Mandioca. Mroczne sekrety Olimpu to komiks „poziomy” – z Argentyny. Wydawca zrobił nam (znaczy, komiksiarzom) dobrze i dołożył etui, żeby można było na półce ustawić w pionie. Okładka i etui:

Jeszcze raz Mandioca, jeszcze raz Argentyna: Pawełek Pinokio – czysta zabawa. Wyobraźcie sobie Pinokia, który np. namawia dzieci, żeby włożyły głowy (całe) do foliowych torebek.

Obok ostatnia część Białego piasku wg Sandersona. Niestety, Mag nie wyda kolejnych komiksów z wieloświata Cosmere, a w USA już wyszedł kolejny, otwierający nową trylogię: Dark One. Andrzej Miszkurka z Maga już dawno temu pisał, że nie potrafią sprzedawać komiksów. Mam nadzieję, że jakiś wydawca komiksowy przejmie pałeczkę.

Dwa albumy z superbohaterem Bloodshotem. Coś wydawnictwo KBOOM! zaczyna odpuszczać uniwersum Valianta. Szkoda, bo mnie bardziej to pasuje, niż Marvel czy DC.

Wykorzystałem jednodniową promocję w Taniej Książce – rabat na komiksy wydawnictwa Amber 55% (a do tego mój kod na 5%) i kupiłem pięć pozycji, z czego w planach była tylko jedna :D Właśnie Wężowy bóg. Obok coś nowego, chyba space opera. Normalnie bym tego nie kupił, bo nie trawię pojedynczych albumów w twardych oprawach – więcej miejsca na półce zajmuje okładka, niż środek (48 stron...).

I wziąłem całość Niewidzialnej republiki.

Zapowiadałem przed miesiącem, że kupię dwie pozostałe serie z Gwiezdnych wojen, a kupiłem nawet więcej, bo wziąłem też początek kolejnej serii, z akcją umieszczoną znacznie wcześniej, niż filmy.

Do tego samostojka w ramach GW – podobno słabe to, ale przydatne dla zrozumienia znacznie lepszych Łowców nagród.

Są też Łowcy nagród:

I seria, chyba podstawowa:

Prawie na koniec nabytek zabawny. Miałem remont, skoro i tak był w domu chlew, to kartony po wypakowaniu książek zostawiałem na podłodze. A potem zacząłem sprzątać i wśród kartonów zauważyłem to – dwunasty zeszyt Punishera z Mandragory, z 2005 roku. Chyba był w którymś kartonie jako wypełniacz, ale w ogóle nie jest pognieciony. To z szacunkiem podniosłem z podłogi i położyłem na półce :D Nie, nie, to na pewno nie z mojej kolekcji, bo nie kupowałem zeszytówek Mandragory.

I teraz już koniec – manga. Kontynuacja Berserka. I początek nowej serii, kupiony pod wpływem jakiegoś impulsa – coś dziwnego: Putin w krainie fantasy :D Inspiracją był bez wątpienia mem z Putinem ujeżdżającym niedźwiedzia. Przejrzałem – rysunki całkiem okej, a scenariusz, to dopiero się dowiem.

Sezrobiłem facebooka, można sepolubiać:

Seczytam na fejsie.

Seczytam na Instagramie.